Overwinning op ACTA vraagt om politiek doorpakken!
Donderdag, 5 juli 2012
(BOF | Bits of Freedom | door Toornvliet) Het Europees Parlement heeft zojuist tegen het omstreden handelsverdrag ACTA gestemd: een grote overwinning voor internetvrijheid in Nederland en Europa. De Europese Commissie heeft echter al laten weten dat ze, ondanks de tegenstem van het Europarlement, ACTA opnieuw op de agenda zal zetten.
Bits of Freedom roept politici in Nederland en Europa daarom op om deze overwinning te gebruiken om een brede discussie te starten over een grondige herziening van het auteursrecht. Alleen dan kunnen er fundamentele oplossingen gevonden worden en kan een comeback van ACTA worden voorkomen.
Europees ‘Nee’ is overwinning voor internetvrijheid en democratie
Bits of Freedom heeft zich samen met haar Europese zusterorganisaties de afgelopen jaren sterk ingezet om ACTA van tafel te krijgen. Gesteund door de protesten van miljoenen Europese burgers hebben we de fundamentele bezwaren tegen het verdrag op de kaart gezet. Dat het Europarlement ondanks procedurele trucjes van de Commissie en een intensieve lobby van de industrie deze bezwaren onderkent, is niet alleen een overwinning voor de internetvrijheid, maar ook voor de Europese democratie.
Nu is het moment voor modernisering auteursrecht
De Europese afwijzing van ACTA biedt politici de ruimte voor een modernisering van het auteursrecht, de enige echte oplossing voor de problemen die ACTA probeert te bestrijden. De Europese Commissie heeft al aangekondigd dat ze vasthoudt aan de procedure bij het Europese Hof van Justitie en ACTA opnieuw op de agenda zal zetten. Het is daarom belangrijk om juist nu door te zetten en de overwinning op ACTA te gebruiken als startpunt voor discussie over een grondige herziening van het auteursrecht. Nederland heeft hierin al belangrijke eerste stappen gezet: het parlement heeft in een motie opgeroepen tegen nieuwe vergelijkbare verdragen te stemmen en het auteursrechtbeleid toe te spitsen op de economische groeimogelijkheden van het internet.
Bits of Freedom gaat er vanuit dit voornemen terug te zullen zien in de verkiezingsprogramma’s van diverse politieke partijen en dat herziening van het auteursrecht een prominente plek krijgt in het regeerakkoord. We roepen op tot een soortgelijke discussie op Europees niveau en in andere lidstaten. Alleen zo kan voorkomen worden dat de Europese Commissie het verdrag nieuw leven inblaast.
Bron: www.bof.nl
Bits of Freedom roept politici in Nederland en Europa daarom op om deze overwinning te gebruiken om een brede discussie te starten over een grondige herziening van het auteursrecht. Alleen dan kunnen er fundamentele oplossingen gevonden worden en kan een comeback van ACTA worden voorkomen.
Europees ‘Nee’ is overwinning voor internetvrijheid en democratie
Bits of Freedom heeft zich samen met haar Europese zusterorganisaties de afgelopen jaren sterk ingezet om ACTA van tafel te krijgen. Gesteund door de protesten van miljoenen Europese burgers hebben we de fundamentele bezwaren tegen het verdrag op de kaart gezet. Dat het Europarlement ondanks procedurele trucjes van de Commissie en een intensieve lobby van de industrie deze bezwaren onderkent, is niet alleen een overwinning voor de internetvrijheid, maar ook voor de Europese democratie.
Nu is het moment voor modernisering auteursrecht
De Europese afwijzing van ACTA biedt politici de ruimte voor een modernisering van het auteursrecht, de enige echte oplossing voor de problemen die ACTA probeert te bestrijden. De Europese Commissie heeft al aangekondigd dat ze vasthoudt aan de procedure bij het Europese Hof van Justitie en ACTA opnieuw op de agenda zal zetten. Het is daarom belangrijk om juist nu door te zetten en de overwinning op ACTA te gebruiken als startpunt voor discussie over een grondige herziening van het auteursrecht. Nederland heeft hierin al belangrijke eerste stappen gezet: het parlement heeft in een motie opgeroepen tegen nieuwe vergelijkbare verdragen te stemmen en het auteursrechtbeleid toe te spitsen op de economische groeimogelijkheden van het internet.
Bits of Freedom gaat er vanuit dit voornemen terug te zullen zien in de verkiezingsprogramma’s van diverse politieke partijen en dat herziening van het auteursrecht een prominente plek krijgt in het regeerakkoord. We roepen op tot een soortgelijke discussie op Europees niveau en in andere lidstaten. Alleen zo kan voorkomen worden dat de Europese Commissie het verdrag nieuw leven inblaast.
Bron: www.bof.nl
HogeRaad stelt Chipshol in het gelijk!
Zaterdag, 26 mei 2012
Luchtverkeersleiding Nederland heeft ten onrechte in de jaren 1998-2005 geprobeerd plannen van Chipshol voor de ontwikkeling van het Groenenbergterrein bij Schiphol tegen te houden. Dat heeft de Hoge Raad der Nederlanden op 25 mei 2012 bepaald. Chipshol is veel geld misgelopen doordat LVNL stelde dat het terrein naast de Aalsmeerbaan van Schiphol niet bebouwd mocht worden in verband met de veiligheid van het vliegverkeer. De luchtverkeersleiding had aan Chipshol moeten melden dat bebouwing wel mogelijk was als de plannen werden aangepast. Zie: een bericht op Telegraaf.nl naar aanleiding van de uitspraak.
Achtergrond
Chipshol heeft in de jaren negentig van de vorige eeuw rond Schiphol terreinen verworven om daarop bedrijfsgebouwen en kantoren te ontwikkelen. Een daarvan was het Groenenbergterrein dat grenst aan de Aalsmeerbaan, een van de landingsbanen. Het landen op die baan bij slecht zicht wordt mogelijk gemaakt door een bij de baan geïnstalleerd Instrument Landing System (ILS). De werking van dat systeem kan door bebouwing van naburige terreinen ongunstig worden beïnvloed.
In de periode 1998 – 2005 was Chipshol bezig plannen uit te werken en bouwvergunningen te verkrijgen voor de ontwikkeling van het Groenenbergterrein. Luchtverkeersleiding Nederland (LVNL) is een onafhankelijk overheidsorgaan dat waakt over de luchtverkeersveiligheid bij Schiphol. Zij adviseert de desbetreffende overheden of bouwplannen verenigbaar zijn met de luchtverkeersveiligheid. In de genoemde periode heeft LVNL steeds als haar standpunt verkondigd dat op het Groenenbergterrein deels helemaal niet en deels niet hoger dan 3 meter mocht worden gebouwd. Anders zou het ILS van de Aalsmeerbaan zo nadelig worden beïnvloed dat die baan niet meer bruikbaar zou zijn bij landingen met slecht zicht (de ‘degradatie’ van de Aalsmeerbaan). Dat zou voor Schiphol onaanvaardbaar zijn. De plannen van Chipshol mochten daarom volgens LVNL niet worden gerealiseerd. Het standpunt van LVNL heeft ook ertoe geleid dat de toenmalige minister van Verkeer en Waterstaat een bouwverbod heeft afgekondigd voor het Groenenbergterrein.
Een later door de minister ingestelde onafhankelijke commissie concludeerde echter in 2005 dat de plannen van Chipshol niet zulke nadelige gevolgen voor het gebruik van de Aalsmeerbaan zouden hebben als LVNL meende. Als gevolg hiervan is LVNL, nadat zij de bouwplannen van Chipshol opnieuw had getoetst, een positief standpunt ten aanzien daarvan gaan innemen.
De procedure bij rechtbank en hof
Chipshol vindt dat LVNL onrechtmatig heeft gehandeld door jarenlang ten onrechte de ontwikkeling van het Groenenbergterrein te dwarsbomen met haar uiteindelijk onjuist gebleken standpunt. LVNL had Chipshol moeten duidelijk maken hoe haar (bouw)plannen waren getoetst. Daardoor zou Chipshol in de gelegenheid zijn geweest haar plannen aan te passen met het oog op de luchtverkeersveiligheid. Volgens Chipshol is door een en ander de ontwikkeling van het Groenenbergterrein vertraagd en zij stelt LVNL aansprakelijk voor de schade als gevolg van die vertraging.
De vorderingen van Chipshol zijn door de rechtbank Haarlem afgewezen. De rechtbank was van oordeel dat zij het handelen van LVNL niet meer kon beoordelen omdat dit deel uitmaakt van de advisering door LVNL, op basis waarvan de desbetreffende overheden besluiten hebben genomen ten aanzien van de plannen van Chipshol. In het door Chipshol bij het gerechtshof Amsterdam ingestelde hoger beroep heeft het hof anders beslist. De onjuist gebleken inlichtingen van LVNL met betrekking tot de degradatie van de Aalsmeerbaan bij realisering van de plannen van Chipshol kunnen volgens het hof wel door de civiele rechter worden getoetst. LVNL maakte namelijk geen deel uit van die overheden maar nam als bij uitstek deskundige adviseur op het gebied van de luchtverkeersbeveiliging een zelfstandige informatie- en adviespositie in, ook in haar overleg met Chipshol bij de voorbereiding en toetsing van haar plannen met betrekking tot de bebouwing van het Groenenbergterrein.
Wat betreft het aan LVNL verweten onrechtmatig handelen heeft het hof Chipshol voor een deel in het gelijk gesteld. Het hof is ervan uitgegaan dat LVNL de plannen niet op de verkeerde manier heeft getoetst. Wel heeft LVNL vanaf het moment dat Chipshol bouwaanvragen had ingediend (eerst in 1999 en vervolgens in 2002 en 2003), tegenover Chipshol onrechtmatig gehandeld door bij herhaling en zonder enig voorbehoud of nuancering het later onjuist gebleken standpunt uit te dragen dat de realisering van de bouwplannen tot degradatie van de Aalsmeerbaan zou leiden. LVNL had zich volgens het hof bewust moeten zijn van het belang van Chipshol bij realisering van de bouwplannen. Zij heeft ten onrechte nagelaten duidelijk te maken dat bij wijziging van de bouwplannen mogelijk wel ruimte was voor bebouwing, zodat Chipshol met het oog daarop met alternatieven had kunnen komen. Het hof heeft de vorderingen van Chipshol deels toegewezen en LVNL veroordeeld tot schadevergoeding.
De procedure bij de Hoge Raad
LVNL heeft tegen de uitspraak van het hof cassatie ingesteld bij de Hoge Raad (advocaat mr. M.W. Scheltema in Den Haag). Chipshol heeft incidenteel cassatieberoep ingesteld (behandelend advocaten mrs. F.E. Vermeulen en B.F.L.M. Schim in Amsterdam).
Op 9 december 2011 heeft de advocaat-generaal mr. L.A.D. Keus de Hoge Raad geadviseerd de uitspraak van het hof te vernietigen.
De uitspraak van de Hoge Raad
De Hoge Raad onderschrijft het oordeel van het hof dat en waarom de onjuist gebleken inlichtingen van LVNL niet worden gedekt door de overheidsbesluiten waarbij zij heeft geadviseerd. Het oordeel van het hof dat LVNL onrechtmatig heeft gehandeld heeft de Hoge Raad in stand gelaten.
Gevolgen van de uitspraak
Deze procedure is geëindigd. De omvang van de schadevergoeding die LVNL aan Chipshol zal moeten betalen, behoefde in deze procedure niet te worden vastgesteld. Indien partijen daar niet zelf in onderling overleg uitkomen, kunnen zij daarvoor een afzonderlijke gerechtelijke procedure (de ‘schadestaatprocedure’) beginnen.
Een samenvatting van de uitspraak (rolnr. 10/01194) is gepubliceerd op www.hogeraad.nl, rubriek ‘actualiteiten’, en de volledige uitspraak is gepubliceerd op www.rechtspraak.nl., LJN BU9920
Verkiezingen over 110 nachtjes (slapen?)
Vrijdag, 25 mei 2012
Pateo Nieuwsbrief
25 mei 2012
Over 110 nachtjes (slapen?) worden in Nederland opnieuw verkiezingen gehouden voor de 150 zetels van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Ik maak er al enige jaren geen geheim van dat ik niets van politiek moet hebben. Politiek neemt namelijk de zeggenschap af van de stemmers, en vaart daarna een geheel eigen koers. Via alle mogelijke denkbare manieren, waaronder steeds meer petities, proberen mensen deze voor velen ongewenste koers te beïnvloeden, iets wat zelden tot nooit lukt. Ik riep daarom tijdens de voorgaande parlementsverkiezingen medelanders op om vooral niet te stemmen. De politiek heeft compleet gefaald en is inmiddels volkomen failliet. Steeds meer mensen hebben dat gelukkig al lang begrepen. Toch gaat deze achtste Nieuwsbrief van Pateo over politiek. Waarom? Dat ga ik nu uitleggen.
De volgens velen meest opmerkelijke partij die aan deze verkiezingen meedoet, is de SOPN. De SOPN is namelijk helemaal geen politieke partij in de gebruikelijke zin van het woord. De SOPN staat voor een zuivere volksvertegenwoordiging via participatie. De SOPN is dus een bestuurlijke participatiebeweging. Wie op 12 september aanstaande op de SOPN stemt, die geeft de eigen zeggenschap dan ook helemaal niet weg voor de komende regeerperiode van maximaal vier jaar, want de SOPN legt alle belangrijke besluiten altijd eerst voor aan haar kiezers. Daarna vormt het stemgedrag van de SOPN-kamerleden een getrouwe afspiegeling van dat van deze achterban. Daarmee behouden de SOPN-stemmers dus hun zeggenschap.
De communicatietechnologie voor een volledige participatie voor iedereen die mee wil besluiten is al lang beschikbaar. Het geeft te denken waarom de gevestigde politieke partijen deze echte democratie na al die jaren nog steeds niet hebben ingevoerd. Ook zullen de SOPN-kamerleden veel beter bereikbaar zijn dan de zittende kamerleden, en zullen zij zich bovendien op geen enkele manier laten beperken in de aan te kaarten onderwerpen. Het is dus via de SOPN wel mogelijk om naar de stembus te gaan en toch de eigen zeggenschap te behouden. Bovendien zullen de gewenste veranderingen in onze samenleving niet plaatsvinden wanneer we deze niet zelf vorm en inhoud gaan geven. We zouden de politiek daarom kunnen beschouwen als een ‘noodzakelijk kwaad’, zeker zolang nog niet alle mensen een ruimer bewustzijn hebben.
In de vorige Pateo Nieuwsbrief heb ik aangegeven dat de huidige overgang van Oud naar Nieuw onder andere een transitie van politiek naar participatie inhoudt. Voor mij vervult de SOPN nu precies deze rol. Verder is het volgens mij nu ook de hoogste tijd geworden om onze woorden om te zetten in daden. Daarom doe ik mee als lijsttrekker van de SOPN aan de komende verkiezingen. In deze rol heb ik tevens de eerste versie van het SOPN-partijprogramma geschreven. Iedereen kan deze versie vanaf vandaag inzien. De SOPN-stemmers worden daarbij uitgenodigd om deze versie zorgvuldig te lezen en waar gewenst te reageren met voorstellen voor aanvullingen of aanpassingen. Vanavond (vrijdag 25 mei 2012) presenteer ik in Soest samen met het SOPN-bestuur dit partijprogramma. Deze presentatie vormt de aftrap van de SOPN-campagne. Het is de bedoeling dat ik komende weken alle kiesdistricten bezoek. Hulp bij de organisatie van deze campagne is zeer welkom, evenals financiële ondersteuning.
Voor mij is 2012 het jaar waarin de Nieuwe Tijd begint. In die Nieuwe Tijd leren we om samen te leven vanuit een veel ruimer bewustzijn dan we tot nu toe hebben gedaan. Ik zie de komende parlementsverkiezingen als een prachtige kans om veel meer mensen te bereiken dan we tot nu toe hebben gedaan via al onze afzonderlijke websites en nieuwsbrieven. Zijn we er nu klaar voor om onszelf als vermeende bewuste of ‘wakkere’ mensen te verenigen? Ik hoop van harte dat we dit zijn. Ik hoop dat ieder van ons de nadruk kan leggen en houden op onze overeenkomsten, en dat we onze verschillen even naar de achtergrond verschuiven. Kunnen we dat, dan zal de SOPN een definitief einde gaan maken aan de macht van de multinationals en het grootkapitaal. Mag ik jullie met dat doel voor ogen vragen om als één geheel achter de SOPN te gaan staan, mits jullie je natuurlijk kunnen vinden in de strekking van haar partijprogramma (wat bovendien ook nog aangepast kan worden aan jullie zienswijzen). Mag ik jullie dan ook vragen om een positief stemadvies voor de SOPN te verspreiden via jullie websites, mailings, facebook-en en twitter-accounts? En mag ik jullie als derde ook vragen om op die tweede woensdag in september toch naar de stembus te gaan en op de SOPN te stemmen?
Ga je inderdaad op de SOPN stemmen, vertel dit dan aan zoveel mogelijk mensen. Zo zal de SOPN vanzelf in de peilingen worden meegenomen, en mede daardoor steeds groter worden. Het lijkt mij prachtig wanneer ik tijdens het nationale lijsttrekkersdebat onze radicale beleidswijzigingen mag gaan toelichten om daarmee de zittende politici impliciet te ontmaskeren als marionetten en volksverraders. Krijgen we dan toch nog eindelijk een zuivere volksvertegenwoordiging? Ja, want wanneer wij dat willen, dan gebeurt dat!
Tot besluit lukt het me inmiddels niet meer om alle inkomende emailberichten en voicemailberichten vlot en uitgebreid te beantwoorden. Ik hoop dat ik daarvoor op begrip mag rekenen. Is het toch belangrijk dat je mij te pakken krijgt, hou het dan alsjeblieft zo compact als mogelijk. Bij voorbaat daarvoor mijn dank.
Ook weer dank voor het lezen van deze Nieuwsbrief.
Met warme hartegroet vanuit Zeist,
Johan Oldenkamp
25 mei 2012
Over 110 nachtjes (slapen?) worden in Nederland opnieuw verkiezingen gehouden voor de 150 zetels van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Ik maak er al enige jaren geen geheim van dat ik niets van politiek moet hebben. Politiek neemt namelijk de zeggenschap af van de stemmers, en vaart daarna een geheel eigen koers. Via alle mogelijke denkbare manieren, waaronder steeds meer petities, proberen mensen deze voor velen ongewenste koers te beïnvloeden, iets wat zelden tot nooit lukt. Ik riep daarom tijdens de voorgaande parlementsverkiezingen medelanders op om vooral niet te stemmen. De politiek heeft compleet gefaald en is inmiddels volkomen failliet. Steeds meer mensen hebben dat gelukkig al lang begrepen. Toch gaat deze achtste Nieuwsbrief van Pateo over politiek. Waarom? Dat ga ik nu uitleggen.
De volgens velen meest opmerkelijke partij die aan deze verkiezingen meedoet, is de SOPN. De SOPN is namelijk helemaal geen politieke partij in de gebruikelijke zin van het woord. De SOPN staat voor een zuivere volksvertegenwoordiging via participatie. De SOPN is dus een bestuurlijke participatiebeweging. Wie op 12 september aanstaande op de SOPN stemt, die geeft de eigen zeggenschap dan ook helemaal niet weg voor de komende regeerperiode van maximaal vier jaar, want de SOPN legt alle belangrijke besluiten altijd eerst voor aan haar kiezers. Daarna vormt het stemgedrag van de SOPN-kamerleden een getrouwe afspiegeling van dat van deze achterban. Daarmee behouden de SOPN-stemmers dus hun zeggenschap.
De communicatietechnologie voor een volledige participatie voor iedereen die mee wil besluiten is al lang beschikbaar. Het geeft te denken waarom de gevestigde politieke partijen deze echte democratie na al die jaren nog steeds niet hebben ingevoerd. Ook zullen de SOPN-kamerleden veel beter bereikbaar zijn dan de zittende kamerleden, en zullen zij zich bovendien op geen enkele manier laten beperken in de aan te kaarten onderwerpen. Het is dus via de SOPN wel mogelijk om naar de stembus te gaan en toch de eigen zeggenschap te behouden. Bovendien zullen de gewenste veranderingen in onze samenleving niet plaatsvinden wanneer we deze niet zelf vorm en inhoud gaan geven. We zouden de politiek daarom kunnen beschouwen als een ‘noodzakelijk kwaad’, zeker zolang nog niet alle mensen een ruimer bewustzijn hebben.
In de vorige Pateo Nieuwsbrief heb ik aangegeven dat de huidige overgang van Oud naar Nieuw onder andere een transitie van politiek naar participatie inhoudt. Voor mij vervult de SOPN nu precies deze rol. Verder is het volgens mij nu ook de hoogste tijd geworden om onze woorden om te zetten in daden. Daarom doe ik mee als lijsttrekker van de SOPN aan de komende verkiezingen. In deze rol heb ik tevens de eerste versie van het SOPN-partijprogramma geschreven. Iedereen kan deze versie vanaf vandaag inzien. De SOPN-stemmers worden daarbij uitgenodigd om deze versie zorgvuldig te lezen en waar gewenst te reageren met voorstellen voor aanvullingen of aanpassingen. Vanavond (vrijdag 25 mei 2012) presenteer ik in Soest samen met het SOPN-bestuur dit partijprogramma. Deze presentatie vormt de aftrap van de SOPN-campagne. Het is de bedoeling dat ik komende weken alle kiesdistricten bezoek. Hulp bij de organisatie van deze campagne is zeer welkom, evenals financiële ondersteuning.
Voor mij is 2012 het jaar waarin de Nieuwe Tijd begint. In die Nieuwe Tijd leren we om samen te leven vanuit een veel ruimer bewustzijn dan we tot nu toe hebben gedaan. Ik zie de komende parlementsverkiezingen als een prachtige kans om veel meer mensen te bereiken dan we tot nu toe hebben gedaan via al onze afzonderlijke websites en nieuwsbrieven. Zijn we er nu klaar voor om onszelf als vermeende bewuste of ‘wakkere’ mensen te verenigen? Ik hoop van harte dat we dit zijn. Ik hoop dat ieder van ons de nadruk kan leggen en houden op onze overeenkomsten, en dat we onze verschillen even naar de achtergrond verschuiven. Kunnen we dat, dan zal de SOPN een definitief einde gaan maken aan de macht van de multinationals en het grootkapitaal. Mag ik jullie met dat doel voor ogen vragen om als één geheel achter de SOPN te gaan staan, mits jullie je natuurlijk kunnen vinden in de strekking van haar partijprogramma (wat bovendien ook nog aangepast kan worden aan jullie zienswijzen). Mag ik jullie dan ook vragen om een positief stemadvies voor de SOPN te verspreiden via jullie websites, mailings, facebook-en en twitter-accounts? En mag ik jullie als derde ook vragen om op die tweede woensdag in september toch naar de stembus te gaan en op de SOPN te stemmen?
Ga je inderdaad op de SOPN stemmen, vertel dit dan aan zoveel mogelijk mensen. Zo zal de SOPN vanzelf in de peilingen worden meegenomen, en mede daardoor steeds groter worden. Het lijkt mij prachtig wanneer ik tijdens het nationale lijsttrekkersdebat onze radicale beleidswijzigingen mag gaan toelichten om daarmee de zittende politici impliciet te ontmaskeren als marionetten en volksverraders. Krijgen we dan toch nog eindelijk een zuivere volksvertegenwoordiging? Ja, want wanneer wij dat willen, dan gebeurt dat!
Tot besluit lukt het me inmiddels niet meer om alle inkomende emailberichten en voicemailberichten vlot en uitgebreid te beantwoorden. Ik hoop dat ik daarvoor op begrip mag rekenen. Is het toch belangrijk dat je mij te pakken krijgt, hou het dan alsjeblieft zo compact als mogelijk. Bij voorbaat daarvoor mijn dank.
Ook weer dank voor het lezen van deze Nieuwsbrief.
Met warme hartegroet vanuit Zeist,
Johan Oldenkamp
Nigel Farage: Er zal spoedig een poging zijn om
een dictatuur te installeren!
Zondag, 20 mei 2012
Vanwege de toenemende angst voor de stabiliteit van de eurozone interviewde King World News Nigel Farage over zijn mening omtrent de huidige situatie. Farage gelooft dat er binnen maanden een poging gedaan zal worden om een dictatorschap in Europa te installeren. Dit is wat Farage zei over de verslechterende situatie: “Eerlijk gezegd, het geheel valt uit elkaar. En in het midden van dit alles komt mevrouw Merkel met de opmerking: “Over het fiscale verdrag kan niet onderhandeld worden en er moet aan vastgehouden worden”. Dus, voor deze ene keer hebben we te maken met Duitse humor, want dit ding gaat het niet houden."
Diepste crisis ooit
Nigel Farage gaat verder: “Ik geloof dat de Euro en het gehele eurosysteem zich nu veruit in de diepste crisis bevinden, die we ooit hebben gezien. We zijn totaal niet in kaart gebracht: chaotisch grondgebied. Op een bepaalde manier ligt de bal vooral aan de Duitse kant van het veld.
Ze verwachten dat dit nieuwe verdrag hen in staat zal stellen, zichzelf discipline op te leggen. Maar als ze daartoe niet in staat zijn, zullen ze zeggen: “Oké Griekenland, jullie kunnen vertrekken.” We weten echter dat als Griekenland vertrekt, de dominostenen beginnen te vallen...”
Grote puinhoop
Het is juist om te zeggen dat het een grote puinhoop is. Je kunt niet nationale democratie hebben, tegelijkertijd met deze nieuwe vorm van economisch en politiek bestuur. We hebben deze jongens een aantal vreselijke dingen zien doen. Ik bedoel, ze hebben de gekozen premiers van Griekenland en Italië weggedaan. Maar ze kunnen nu de algemene verkiezingen in landen nog niet stoppen, zonder het instellen van een totale dictatuur.
Wat gaat er nu gebeuren met dit Europese monster?
“Als je me tegen een muur zet en vraagt: “Wat gaat er nu echt gebeuren?” Dan is mijn gok, met het gehele onbestuurbare apparaat: we verwachten dat het de markten zal overweldigen. We lopen het risico dat de bonds op weg zijn naar een compleet idioot niveau. En de aandelen van de Franse en Duitse banken kunnen in grote problemen komen. Ik ben vandaag teruggekomen in Brussel en ja je kunt de angst op hun (politieke) gezichten zien. Ze weten dat dit ding (de EU) een compleet monster is geworden. We hebben nog steeds niet genoeg politieke stemmen, die de moed hebben te zeggen: “We liggen op koers voor de rotsen, en voordat we de rotsen raken: laten we een andere koers nemen. Laten we dit ding in vrede opbreken voor het eindigt in een ramp!”
Enige manier
“In de geschiedenis is het altijd het geval dat het establishment de status quo ondersteunt en zegt: “Als we vandaag opbreken, dan valt de hemel op ons hoofd”. Maar eigenlijk denk ik dat de enige manier om een depressie te voorkomen is om dit ding (de EU) te breken.”
Net doen alsof er niks aan de hand is
Farage voegt er aan toe: “Het is verbazingwekkend. Ik bedoel, het Europese Parlement vergadert in een debat over de noodsituatie. Geloof het of niet, maar Mr. Barroso, de Voorzitter van de Commissie, en mijn oude vriend Herman van Rumpuy, de Europse President, zullen er beiden niet bij zijn vanwege andere verplichtingen. Ook al hebben ze dan verplichtingen elders, er is toch zeker niks zo belangrijk dan te verschijnen bij die ene vergadering, die een half miljard mensen vertegenwoordigt hier in Europa? Het lijkt er op dat deze jongens zich verbergen in hun bunkers en net doen alsof er niks aan de hand is.”
“Wat deze jongens in de EU bezig zijn proberen te doen, is om, als de crisis erger wordt, een poging te wagen op een gegeven moment de komende maanden iets op te zetten, dat heel erg op een dictatorschap lijkt. Ik ben er niet zeker van, gezien de publieke opinie, dat ze er mee weg zullen komen. De overeenkomsten met de jaren ‘30 zijn werkelijk erg griezelig.”
Ik zit toch met verbazing te luisteren naar mensen als Nigel Farage, die toch dicht bij het vuur zitten. Hij lijkt totaal niet in de gaten te hebben dat het allemaal opzet is. Ze willen chaos! Ze willen immers “Orde uit Chaos”. Het staat zelfs met koeienletters op de dollar. Het enige doel van de EU en het wanbeleid is nou juist om alles te laten instorten en uit die chaos de Nieuwe Wereld Orde te creëren, met de komende dictator en wereldleider aan het hoofd. Misschien dat we na de samenkomst van de Bilderbergers in Chantilly/USA van 31 mei tot 3 juni 2012 meer zullen weten.
Bron: http://kingworldnews.com/
Toevoeging: Zie ook dit punt uit de Protocollen van Sion:
"Installeer overal onze agenten en helpers"
Alleen een grondige check van de achternamen van de leidinggevende figuren in de Amerikaanse regering, en in de grootste financiële instellingen van de wereld is voldoende om te begrijpen dat dat gelukt is. Wie verder kijkt, vindt alleen maar bevestiging. Wie echt op zoek gaat zal versteld staan van het enorme aantal Khazaren in de politiek, de denktanks en de media. In Nederland de verrader en Zionist Uri Rosenthal, om van te kotsen.
Bilderberg maffia 2012 op andere locatie!
Vrijdag, 11 mei 2012
_
Naar wij hebben vernomen is de jaarlijkse occulte rituele Bilderberg Conferentie dit jaar verschoven van Haifa/Israël naar Chantilly/Verenigde Staten. Dit kan geen toeval zijn en het is dan ook aannemelijk dat het oorspronkelijke plan om het geheime geneuzel in Israël te laten plaatsvinden alles te maken had met het op de knieën dwingen van de Syrische president Assad en zijn minderheidsbewind. Assad is echter bij lange na niet weggebombardeerd, dus is het teveel risico om 'om de hoek' een feestje te bouwen – er mocht eens een raket afzwaaien. De deftige dames en heren zijn alleen dapper als we even niet kijken. Overigens hebben onze “bondgenoten” in Afghanistan, Irak en Libië ook wel eens last van, afzwaaiers. “Collateral damage – só sórry!”
Het gekonkel in die Bilderberg Groep is al een 60-jarig terugkerend fenomeen en wordt nauwgezet door veel critici gevolgd en soms belaagd. Vaak is exact (wel achteraf natuurlijk) bekend, wie er bij aanwezig zijn en dat betekent dat het clubje al aardig op zijn retour is. Wat er besproken wordt blijft geheim, want het wordt zeer op prijs gesteld als de aanwezige journalisten en krantenmagnaten hun mond houden en hun pen in de zak. Wat er naar buiten komt is voor de Bühne en een beetje doordenkend persoon zal in lachen uitbarsten als de verzamelde oliemaatschappijen zeggen zich zorgen te maken over de hoge benzineprijzen in de wereld.
Dat soort niveau bedoelen we dus.
Zoals we reeds eerder stelden, is deze Bilderberg Groep een gepriviligeerd groepje rijken met hun frontsoldaten. Zoals Neelie-Smit-Kroes-Peper- en weer Kroes hare majesteit 'per toeval' helpt met de planning en zoals de bejaarde oorlogsmisdadiger Henry Kissinger de nog meer bejaarde David Rockefeller in zijn rolstoel vooruit duwt. Het privilege is niet zo zeer, dat dit zelfbenoemde elite-kliekje mee mag beslissen over uw en onze toekomst, maar dat men wat voor-informatie ontvangt omtrent aanstaande geo-politieke en financiële ontwikkelingen. Ook de beoogde president van de Verenigde Staten en de Europese Unie dienen op appèl te verschijnen en worden gescreend en ingeprogrammeerd. Meer is het eigenlijk niet. In iedere geval zijn wij, de gewone burger, ALTIJD net te laat in het geval van calamiteiten.
Die Bilderberg Groep zit dus onder de top. Zoals ook de Trilateral Commission, de Round Table, de Council on Foreign Relations, de Club van Rome, allerlei gesubsidieerde denktanks en verschillende andere geheime genootschappen. Geheim en dus deugt het niet: wat is er te verbergen? Opus Dei, Bohemian Grove, ongelooflijk veel "ridder-orden", de Jezuïeten, de Vrijmetselarij, het wemelt van de geheime elitaire en exclusieve konkelclubjes, bakermat van broeierige complotten en obscure plannetjes voor het mensdom. Toch zijn die clubjes al wat bekender dan bijvoorbeeld vijftig jaar geleden. Maar wij moeten ze zien als "doorgeefluik" van een lagere orde. Daar wordt niet aan de touwtjes getrokken.
Een al meer dan 100 jaar oud genootschap, die zelden wordt genoemd, is wat dat betreft veel gevaarlijker voor de mensheid. De Pilgrim Society is in 1902 opgericht en er komt maar slecht naar buiten wie daar lid van zijn, althans die nog leven. De leden die zijn heengegaan, moeten we altijd zoeken in de top van het financiëel-economische kartel monopolies. De absolute top is en blijft voorlopig de Groep die aan de geldpers zit en u opscheept met de ene na de andere crisis, oorlogen aanzwengelt, grondstoffen(prijzen) manipuleert de pharmaceutische kartels onder controle heeft, etc. Alle lijntjes komen samen in een top van de pyramide die boven de wolken zit en ons aan het zicht onttrekt. Download u onderstaand document en verbaas u over hoe het handhaven en versterken van de werkelijke macht feitelijk in zijn werk gaat. Het is een essay uit 2004 [Engels-talig], maar werpt weer eens een ander licht op de zaak, waar figuren als Alex Jones c.s. met kun kop tegen de muur blijven lopen. Weliswaar goed betaald, maar toch……
THE PILGRIM SOCIETY – THE ANGLO-AMERICAN RULE
De strijd voor de Vrije Republiek begint met het wegtrappen van een illegaal en parasiterend “koningshuis”, maar ook dat maakt maar een klein onderdeel van het grote spel uit. De nuttige idioot Napoleon sprak de wijze woorden: "De hand die geeft is altijd boven de hand die ontvangt". De rijken ontvangen hun instructies in praatclubjes en krijgen belangrijke tips. Wij, de burgers hebben structureel het nakijken, het heeft met de zogenaamde 'conjunctuur' helemaal NIETS te maken. Bovendien als de deftige dames en heren klaar zijn met hun geheime gebabbel, zullen wij weer te horen krijgen, dat:
Iran een psychopatenstaat en levensgevaarlijk is en samen met Syrië moet worden aangepakt;
dat olie een schaars artikel is en alleen maar duurder wordt;
dat de Europeanen alleen maar overleven, als ze in de EU blijven en hun spaarcenten in Euro’s mogen inleveren;
dat pandemiëen onverbiddellijk zullen huishouden in de wereldbevolking;
en dat hongersnood onvermijdelijk is als we zelf met zaadgoed blijven prutsen.
Oja, en dat de CO2 belasting omhoog moet en dat de rijken ook extra belasting moeten betalen. Net alsof wij nog nooit hebben gehoord van het fenomeen DOORBELASTEN!
De Bilderberg Conferentie, ondanks alle aandacht, zelfs van de inmiddels totaal gecorrumpeerde Occupy beweging, is het alleen maar een afleidingsmanoeuvre van hen die daadwerkelijk aan de touwtjes trekken. En met de toekomst van uw kinderen aan de slag gaan – structureel met geweld en over lijken!
BILDERBERG: EEN RANDVERSCHIJNSEL
Naar wij hebben vernomen is de jaarlijkse occulte rituele Bilderberg Conferentie dit jaar verschoven van Haifa/Israël naar Chantilly/Verenigde Staten. Dit kan geen toeval zijn en het is dan ook aannemelijk dat het oorspronkelijke plan om het geheime geneuzel in Israël te laten plaatsvinden alles te maken had met het op de knieën dwingen van de Syrische president Assad en zijn minderheidsbewind. Assad is echter bij lange na niet weggebombardeerd, dus is het teveel risico om 'om de hoek' een feestje te bouwen – er mocht eens een raket afzwaaien. De deftige dames en heren zijn alleen dapper als we even niet kijken. Overigens hebben onze “bondgenoten” in Afghanistan, Irak en Libië ook wel eens last van, afzwaaiers. “Collateral damage – só sórry!”
Het gekonkel in die Bilderberg Groep is al een 60-jarig terugkerend fenomeen en wordt nauwgezet door veel critici gevolgd en soms belaagd. Vaak is exact (wel achteraf natuurlijk) bekend, wie er bij aanwezig zijn en dat betekent dat het clubje al aardig op zijn retour is. Wat er besproken wordt blijft geheim, want het wordt zeer op prijs gesteld als de aanwezige journalisten en krantenmagnaten hun mond houden en hun pen in de zak. Wat er naar buiten komt is voor de Bühne en een beetje doordenkend persoon zal in lachen uitbarsten als de verzamelde oliemaatschappijen zeggen zich zorgen te maken over de hoge benzineprijzen in de wereld.
Dat soort niveau bedoelen we dus.
Zoals we reeds eerder stelden, is deze Bilderberg Groep een gepriviligeerd groepje rijken met hun frontsoldaten. Zoals Neelie-Smit-Kroes-Peper- en weer Kroes hare majesteit 'per toeval' helpt met de planning en zoals de bejaarde oorlogsmisdadiger Henry Kissinger de nog meer bejaarde David Rockefeller in zijn rolstoel vooruit duwt. Het privilege is niet zo zeer, dat dit zelfbenoemde elite-kliekje mee mag beslissen over uw en onze toekomst, maar dat men wat voor-informatie ontvangt omtrent aanstaande geo-politieke en financiële ontwikkelingen. Ook de beoogde president van de Verenigde Staten en de Europese Unie dienen op appèl te verschijnen en worden gescreend en ingeprogrammeerd. Meer is het eigenlijk niet. In iedere geval zijn wij, de gewone burger, ALTIJD net te laat in het geval van calamiteiten.
Die Bilderberg Groep zit dus onder de top. Zoals ook de Trilateral Commission, de Round Table, de Council on Foreign Relations, de Club van Rome, allerlei gesubsidieerde denktanks en verschillende andere geheime genootschappen. Geheim en dus deugt het niet: wat is er te verbergen? Opus Dei, Bohemian Grove, ongelooflijk veel "ridder-orden", de Jezuïeten, de Vrijmetselarij, het wemelt van de geheime elitaire en exclusieve konkelclubjes, bakermat van broeierige complotten en obscure plannetjes voor het mensdom. Toch zijn die clubjes al wat bekender dan bijvoorbeeld vijftig jaar geleden. Maar wij moeten ze zien als "doorgeefluik" van een lagere orde. Daar wordt niet aan de touwtjes getrokken.
Een al meer dan 100 jaar oud genootschap, die zelden wordt genoemd, is wat dat betreft veel gevaarlijker voor de mensheid. De Pilgrim Society is in 1902 opgericht en er komt maar slecht naar buiten wie daar lid van zijn, althans die nog leven. De leden die zijn heengegaan, moeten we altijd zoeken in de top van het financiëel-economische kartel monopolies. De absolute top is en blijft voorlopig de Groep die aan de geldpers zit en u opscheept met de ene na de andere crisis, oorlogen aanzwengelt, grondstoffen(prijzen) manipuleert de pharmaceutische kartels onder controle heeft, etc. Alle lijntjes komen samen in een top van de pyramide die boven de wolken zit en ons aan het zicht onttrekt. Download u onderstaand document en verbaas u over hoe het handhaven en versterken van de werkelijke macht feitelijk in zijn werk gaat. Het is een essay uit 2004 [Engels-talig], maar werpt weer eens een ander licht op de zaak, waar figuren als Alex Jones c.s. met kun kop tegen de muur blijven lopen. Weliswaar goed betaald, maar toch……
THE PILGRIM SOCIETY – THE ANGLO-AMERICAN RULE
De strijd voor de Vrije Republiek begint met het wegtrappen van een illegaal en parasiterend “koningshuis”, maar ook dat maakt maar een klein onderdeel van het grote spel uit. De nuttige idioot Napoleon sprak de wijze woorden: "De hand die geeft is altijd boven de hand die ontvangt". De rijken ontvangen hun instructies in praatclubjes en krijgen belangrijke tips. Wij, de burgers hebben structureel het nakijken, het heeft met de zogenaamde 'conjunctuur' helemaal NIETS te maken. Bovendien als de deftige dames en heren klaar zijn met hun geheime gebabbel, zullen wij weer te horen krijgen, dat:
Iran een psychopatenstaat en levensgevaarlijk is en samen met Syrië moet worden aangepakt;
dat olie een schaars artikel is en alleen maar duurder wordt;
dat de Europeanen alleen maar overleven, als ze in de EU blijven en hun spaarcenten in Euro’s mogen inleveren;
dat pandemiëen onverbiddellijk zullen huishouden in de wereldbevolking;
en dat hongersnood onvermijdelijk is als we zelf met zaadgoed blijven prutsen.
Oja, en dat de CO2 belasting omhoog moet en dat de rijken ook extra belasting moeten betalen. Net alsof wij nog nooit hebben gehoord van het fenomeen DOORBELASTEN!
De Bilderberg Conferentie, ondanks alle aandacht, zelfs van de inmiddels totaal gecorrumpeerde Occupy beweging, is het alleen maar een afleidingsmanoeuvre van hen die daadwerkelijk aan de touwtjes trekken. En met de toekomst van uw kinderen aan de slag gaan – structureel met geweld en over lijken!
BILDERBERG: EEN RANDVERSCHIJNSEL
Op weg naar een Europese dictatuur!
Maandag, 7 mei 2012
door Willem Bos
Onder het mom van het bestrijden van de (euro-) crisis worden er in de Europese Unie steeds meer stappen gezet in de richting van een autoritair Europees regime. Een regime waarin de rol van gekozen parlementaire organen naar de achtergrond wordt gedrongen en niet gekozen – en nauwelijks of niet democratisch gecontroleerde – organen of functionarissen de dienst uit maken.
De reacties op de gedachte van premier Papandreou om het Europese bezuinigingsplan voor Griekenland aan een referendum te onderwerpen was typerend. Het idee om de Grieken zelf te laten beslissen over de ‘oplossing’ van de economische problemen in hun land kwam de Griekse premier op de hoon van heel Europa te staan. Het was nu even tijd voor daden, niet voor democratie. Zijn aftreden, noch dat van Berlusconi – die onderhands vervangen werd door de voormalige eurocommissaris en consultant van Goldman Sachs Mario Monti – hoeft ons met geen grammetje droefenis te vervullen, maar de manier waarop zij uiteindelijk aan de kant zijn gezet is typerend voor de ontwikkelingen in Europa. Niet het verlies van de steun van de bevolking of de massale protesten, maar het verlies van vertrouwen van de financiële markten, leidde uiteindelijk tot de val van beide heren. ‘Dit land heeft geen verkiezingen nodig maar hervormingen’, vatte de voorzitter van de Europese Raad Van Rompuy het Europese standpunt bij een bezoek aan Italië samen.
De reactie van de financiële markten, dat is het enige dat in Europa echt telt. Bij iedere Europese maatregel die onder het mom van het bestrijden van de crisis genomen wordt is de enige vraag die echt telt: hoe reageren de financiële markten? Want het zijn de financiële markten die in staat zijn landen naar de afgrond te voeren. Om dat te voorkomen – of eigenlijk om te voorkomen dat de economische ondergang van landen als Griekenland, Italië, Portugal en Spanje ook de rest van de Europese Unie over de afgrond duwt – moeten die markten tot iedere prijs tevreden worden gehouden. Daar zijn die maatregelen voor economisch bestuur van de EU op gericht. De nieuwe president van de Nederlandse Bank Klaas Knot vatte recentelijk nog eens samen wat er gedaan moet worden om aan de wensen van de financiële markten tegemoet te komen: "De arbeidsmarkt moet in belangrijke mate hervormd worden, de ontslagbescherming is veel te royaal, er is een onderbenutting van het arbeidspotentieel en er zal ook echt iets aan de pensioenen moeten gebeuren".
Economisch bestuur
De Europese dwangmaatregelen zijn niet alleen van toepassing op de met de denigrerende term PIGS aangeduide probleemstaten Portugal, Ierland/Italië, Griekenland en Spanje. Met de recent aangenomen maatregelen op het vlak van het economisch bestuur hebben de Europese instellingen grote bevoegdheden gekregen op financieel economisch vlak in alle landen. Ze kunnen vergaande maatregelen nemen tegen landen die de normen van het Stabiliteits- en Groeipact overtreden, dat wil zeggen een begrotingstekort hebben boven de 3 procent van het BBP en of een staatsschuld boven de 60 procent van het BBP. En dat zijn op dit moment vrijwel alle EU landen inclusief Nederland. Maar daar blijft het niet bij. De Europese instellingen dienen volgens de nieuwe maatregelen toezicht te houden op het macro economisch evenwicht op middellange termijn van de lidstaten. Dit betekent feitelijk dat men de kaders kan bepalen voor de ontwikkeling van de lonen, de belastingen de pensioenen en alles wat nog meer van invloed is, of kan zijn, op het macro economisch evenwicht. Er kan niet alleen ingegrepen worden als de begrotingsregels overtreden worden, maar ook als dit ‘dreigt’ te gebeuren.
Daarmee heeft Europa de vrije hand om haar beleid op te leggen. In de nieuwe regelgeving is ook opgenomen dat het aanbeveling verdient als landen in hun Grondwet opnemen dat ze zich aan de Europese begrotingsregels houden. Spanje heeft dat inmiddels al gedaan. Op die manier is ook na een eventuele verkiezingsoverwinning van partijen die niet zweren bij het neoliberale gedachtegoed de voortzetting van het neoliberale beleid vast gegarandeerd. De argumentatie voor deze vergaande Europese bevoegdheden gaat aldus. ‘Een aantal Europese landen heeft er een zooitje van gemaakt en de afspraken (van het Stabiliteits- en Groeipact) overtreden. Ze hebben veel meer uitgegeven dan ze binnen kregen en als gevolg daarvan komt nu de hele eurozone in gevaar. Als nationale politici niet in staat zijn om orde op zaken te stellen moet dat op Europees vlak gebeuren.’
Deze redenering gaat er aan voorbij dat de huidige problemen in de euro zone helemaal niet voortkomen uit het overschrijden van de normen van het Stabiliteits- en Groeipact. Het waren Duitsland en Frankrijk die al jaren geleden de normen overtraden zonder dat de daarvoor geldende sancties werden getroffen. Deze redenering zet de zaak op zijn kop.
De begrotingstekorten van bepaalde Europese landen zijn niet de oorzaak van de eurocrisis, maar als gevolg van de economische en financiële crisis hebben bepaalde landen ernstige begrotingstekorten. De door Europa voorgestane oplossing van drastische bezuinigingen maakt de zaak alleen maar erger. De economisch zwakkere Europese landen krijgen het economisch steeds moeilijker en de kloof tussen de Europese landen wordt steeds groter.
Democratische controle
Niet alleen de traditionele rechtse partijen, maar ook de PvdA en GroenLinks omarmen deze regelgeving en GroenLinks vindt zelfs dat ze op sommige punten nog niet ver genoeg gaan. Hoe is de steun van deze partijen te verklaren? Een belangrijk element hierin is dat zij de almacht van de financiële markten als een onveranderbaar gegeven beschouwen. Tegenover die macht van de markt moet de politieke macht van de EU worden gesteld, is hun redenering. Maar daarbij vergeten ze dat in het huidige Europa de Europese politieke macht niet tegen de macht van de markt in gaat, maar die juist versterkt. ‘Draconische bezuinigingen in de landen in problemen zijn nodig om hun begroting weer op orde te brengen en de staatsschuld te verminderen zodat de financiële markten hun speculatieve aanvallen zullen staken’, is de redenering. Dat de betreffende landen ondertussen kapot bezuinigd worden ziet men hierbij over het hoofd.
Een tweede element in de steun aan deze maatregelen is het besef dat de financiële en economische problemen niet binnen een nationaal kader opgelost kunnen worden en dat een Europese aanpak noodzakelijk is. Daar hebben ze groot gelijk in. Is het erg dat Europa steeds meer macht krijgt, dat allerlei zaken op Europees in plaats van op nationaal vlak worden geregeld? Nee, natuurlijk niet. Het probleem is niet dat steeds meer zaken op Europees vlak worden geregeld, maar dat op Europees vlak iedere serieuze democratische controle ontbreekt. Dit gegeven wordt de laatste tijd zelfs steeds meer openlijk als reden aangevoerd voor de Europese machtsgreep. ‘Nationale politici zijn afhankelijk van de steun van de kiezers en daarom niet in staat om de noodzakelijke impopulaire maatregelen te nemen’, is dan de redenering. Democratie als lastige bijkomstigheid voor een daadkrachtig beleid.
Voor GroenLinks gaan de huidige maatregelen nog niet ver genoeg. In het GroenLinks magazine van september schreven Europarlementariër Bas Eickhout en beleidsmedewerker Richard Wouters een stuk waarin ze pleitten voor een Europese regering. ‘En de democratische controle dan?’, vragen ze zich aan het eind van hun bijdrage af. ‘Die zal vooral het Europarlement moeten afdwingen op grond van zijn machtspositie in het wetgevingsproces’, is hun ontnuchterend antwoord.
Verzet
De groeiende macht van de Europese organen is een uitholling van de democratie en een poging om het verzet tegen de bezuinigingspolitiek te bemoeilijken. Want uiteindelijk is dat de bedoeling van de Europese staatsgreep. Europese regeringen worden machteloos gemaakt en nationale parlementen irrelevant. De trojka van de Europe Commissie, het IMF en de Europese Centrale Bank schrijven economisch zwakke landen het beleid voor. En achter hun rug zijn de financiële markten de bepalende factor. Het wegstemmen van de ene regeringspartij leidt er alleen maar toe dat er een andere partij aan de macht komt met een zelfde programma (Portugal, Spanje), of een regering van technocraten (Griekenland) die aan niemand verantwoording schuldig zijn. Door voorstanders van de huidige Europese Unie wordt die graag voorgesteld als een project van vrede, veiligheid en democratie. In deze tijden van crisis is ze het toneel van scherpe klassenstrijd, sociale onzekerheid en een steeds autoritairder, om niet te zeggen dictatoriaal, regime.
Bron: http://www.stelling.nl/kleintje/
Onder het mom van het bestrijden van de (euro-) crisis worden er in de Europese Unie steeds meer stappen gezet in de richting van een autoritair Europees regime. Een regime waarin de rol van gekozen parlementaire organen naar de achtergrond wordt gedrongen en niet gekozen – en nauwelijks of niet democratisch gecontroleerde – organen of functionarissen de dienst uit maken.
De reacties op de gedachte van premier Papandreou om het Europese bezuinigingsplan voor Griekenland aan een referendum te onderwerpen was typerend. Het idee om de Grieken zelf te laten beslissen over de ‘oplossing’ van de economische problemen in hun land kwam de Griekse premier op de hoon van heel Europa te staan. Het was nu even tijd voor daden, niet voor democratie. Zijn aftreden, noch dat van Berlusconi – die onderhands vervangen werd door de voormalige eurocommissaris en consultant van Goldman Sachs Mario Monti – hoeft ons met geen grammetje droefenis te vervullen, maar de manier waarop zij uiteindelijk aan de kant zijn gezet is typerend voor de ontwikkelingen in Europa. Niet het verlies van de steun van de bevolking of de massale protesten, maar het verlies van vertrouwen van de financiële markten, leidde uiteindelijk tot de val van beide heren. ‘Dit land heeft geen verkiezingen nodig maar hervormingen’, vatte de voorzitter van de Europese Raad Van Rompuy het Europese standpunt bij een bezoek aan Italië samen.
De reactie van de financiële markten, dat is het enige dat in Europa echt telt. Bij iedere Europese maatregel die onder het mom van het bestrijden van de crisis genomen wordt is de enige vraag die echt telt: hoe reageren de financiële markten? Want het zijn de financiële markten die in staat zijn landen naar de afgrond te voeren. Om dat te voorkomen – of eigenlijk om te voorkomen dat de economische ondergang van landen als Griekenland, Italië, Portugal en Spanje ook de rest van de Europese Unie over de afgrond duwt – moeten die markten tot iedere prijs tevreden worden gehouden. Daar zijn die maatregelen voor economisch bestuur van de EU op gericht. De nieuwe president van de Nederlandse Bank Klaas Knot vatte recentelijk nog eens samen wat er gedaan moet worden om aan de wensen van de financiële markten tegemoet te komen: "De arbeidsmarkt moet in belangrijke mate hervormd worden, de ontslagbescherming is veel te royaal, er is een onderbenutting van het arbeidspotentieel en er zal ook echt iets aan de pensioenen moeten gebeuren".
Economisch bestuur
De Europese dwangmaatregelen zijn niet alleen van toepassing op de met de denigrerende term PIGS aangeduide probleemstaten Portugal, Ierland/Italië, Griekenland en Spanje. Met de recent aangenomen maatregelen op het vlak van het economisch bestuur hebben de Europese instellingen grote bevoegdheden gekregen op financieel economisch vlak in alle landen. Ze kunnen vergaande maatregelen nemen tegen landen die de normen van het Stabiliteits- en Groeipact overtreden, dat wil zeggen een begrotingstekort hebben boven de 3 procent van het BBP en of een staatsschuld boven de 60 procent van het BBP. En dat zijn op dit moment vrijwel alle EU landen inclusief Nederland. Maar daar blijft het niet bij. De Europese instellingen dienen volgens de nieuwe maatregelen toezicht te houden op het macro economisch evenwicht op middellange termijn van de lidstaten. Dit betekent feitelijk dat men de kaders kan bepalen voor de ontwikkeling van de lonen, de belastingen de pensioenen en alles wat nog meer van invloed is, of kan zijn, op het macro economisch evenwicht. Er kan niet alleen ingegrepen worden als de begrotingsregels overtreden worden, maar ook als dit ‘dreigt’ te gebeuren.
Daarmee heeft Europa de vrije hand om haar beleid op te leggen. In de nieuwe regelgeving is ook opgenomen dat het aanbeveling verdient als landen in hun Grondwet opnemen dat ze zich aan de Europese begrotingsregels houden. Spanje heeft dat inmiddels al gedaan. Op die manier is ook na een eventuele verkiezingsoverwinning van partijen die niet zweren bij het neoliberale gedachtegoed de voortzetting van het neoliberale beleid vast gegarandeerd. De argumentatie voor deze vergaande Europese bevoegdheden gaat aldus. ‘Een aantal Europese landen heeft er een zooitje van gemaakt en de afspraken (van het Stabiliteits- en Groeipact) overtreden. Ze hebben veel meer uitgegeven dan ze binnen kregen en als gevolg daarvan komt nu de hele eurozone in gevaar. Als nationale politici niet in staat zijn om orde op zaken te stellen moet dat op Europees vlak gebeuren.’
Deze redenering gaat er aan voorbij dat de huidige problemen in de euro zone helemaal niet voortkomen uit het overschrijden van de normen van het Stabiliteits- en Groeipact. Het waren Duitsland en Frankrijk die al jaren geleden de normen overtraden zonder dat de daarvoor geldende sancties werden getroffen. Deze redenering zet de zaak op zijn kop.
De begrotingstekorten van bepaalde Europese landen zijn niet de oorzaak van de eurocrisis, maar als gevolg van de economische en financiële crisis hebben bepaalde landen ernstige begrotingstekorten. De door Europa voorgestane oplossing van drastische bezuinigingen maakt de zaak alleen maar erger. De economisch zwakkere Europese landen krijgen het economisch steeds moeilijker en de kloof tussen de Europese landen wordt steeds groter.
Democratische controle
Niet alleen de traditionele rechtse partijen, maar ook de PvdA en GroenLinks omarmen deze regelgeving en GroenLinks vindt zelfs dat ze op sommige punten nog niet ver genoeg gaan. Hoe is de steun van deze partijen te verklaren? Een belangrijk element hierin is dat zij de almacht van de financiële markten als een onveranderbaar gegeven beschouwen. Tegenover die macht van de markt moet de politieke macht van de EU worden gesteld, is hun redenering. Maar daarbij vergeten ze dat in het huidige Europa de Europese politieke macht niet tegen de macht van de markt in gaat, maar die juist versterkt. ‘Draconische bezuinigingen in de landen in problemen zijn nodig om hun begroting weer op orde te brengen en de staatsschuld te verminderen zodat de financiële markten hun speculatieve aanvallen zullen staken’, is de redenering. Dat de betreffende landen ondertussen kapot bezuinigd worden ziet men hierbij over het hoofd.
Een tweede element in de steun aan deze maatregelen is het besef dat de financiële en economische problemen niet binnen een nationaal kader opgelost kunnen worden en dat een Europese aanpak noodzakelijk is. Daar hebben ze groot gelijk in. Is het erg dat Europa steeds meer macht krijgt, dat allerlei zaken op Europees in plaats van op nationaal vlak worden geregeld? Nee, natuurlijk niet. Het probleem is niet dat steeds meer zaken op Europees vlak worden geregeld, maar dat op Europees vlak iedere serieuze democratische controle ontbreekt. Dit gegeven wordt de laatste tijd zelfs steeds meer openlijk als reden aangevoerd voor de Europese machtsgreep. ‘Nationale politici zijn afhankelijk van de steun van de kiezers en daarom niet in staat om de noodzakelijke impopulaire maatregelen te nemen’, is dan de redenering. Democratie als lastige bijkomstigheid voor een daadkrachtig beleid.
Voor GroenLinks gaan de huidige maatregelen nog niet ver genoeg. In het GroenLinks magazine van september schreven Europarlementariër Bas Eickhout en beleidsmedewerker Richard Wouters een stuk waarin ze pleitten voor een Europese regering. ‘En de democratische controle dan?’, vragen ze zich aan het eind van hun bijdrage af. ‘Die zal vooral het Europarlement moeten afdwingen op grond van zijn machtspositie in het wetgevingsproces’, is hun ontnuchterend antwoord.
Verzet
De groeiende macht van de Europese organen is een uitholling van de democratie en een poging om het verzet tegen de bezuinigingspolitiek te bemoeilijken. Want uiteindelijk is dat de bedoeling van de Europese staatsgreep. Europese regeringen worden machteloos gemaakt en nationale parlementen irrelevant. De trojka van de Europe Commissie, het IMF en de Europese Centrale Bank schrijven economisch zwakke landen het beleid voor. En achter hun rug zijn de financiële markten de bepalende factor. Het wegstemmen van de ene regeringspartij leidt er alleen maar toe dat er een andere partij aan de macht komt met een zelfde programma (Portugal, Spanje), of een regering van technocraten (Griekenland) die aan niemand verantwoording schuldig zijn. Door voorstanders van de huidige Europese Unie wordt die graag voorgesteld als een project van vrede, veiligheid en democratie. In deze tijden van crisis is ze het toneel van scherpe klassenstrijd, sociale onzekerheid en een steeds autoritairder, om niet te zeggen dictatoriaal, regime.
Bron: http://www.stelling.nl/kleintje/
De regering moet rechtsom of linksom keert maken!
Zondag, 22 april 2012
_Update 16.30
In een gezamenlijke persconferentie hebben premier Rutte en vice-premier Verhagen verklaard dat Geert Wilders de stekker uit het Catshuisoverleg heeft getrokken. Hun woorden over de PVV-voorman waren hard. Wilders zou op het allerlaatste moment zijn afgehaakt, terwijl hij eerder akkoord was gegaan en de doorrekening van de plannen van het CPB er al lag.
Rutte zei dat Wilders zich niet houdt aan de afspraak die hij bij de vorming van de gedoogconstructie maakte, dat er ook in moeilijke tijden harde maatregelen zouden worden genomen. Volgens Verhagen ontbrak het Wilders aan de "moed" om dit door te zetten. Het kabinet gaat zich maandag beraden op haar volgende stap. Volgens premier Rutte liggen nieuwe verkiezingen nu voor de hand.
Eerder meldde de NOS:
Even voor 14.30 uur gisteren reed de auto met de PVV-leider weg. Wat de reden voor zijn vertrek is, is nog niet bekend. De onderhandelaars van CDA, VVD en PVV vergaderden zaterdag 21 april voor het eerst in het weekend. Om 13.00 uur kwamen de drie bij elkaar. Op tafel lagen de doorrekeningen die het Centraal Planbureau van de bezuinigingsplannen heeft gemaakt.
In het speciaal ingelaste NOS-journaal zegt verslaggever Dominique van der Heyden dat er nu niet per se verkiezingen hoeven te komen. CDA en VVD vormen tenslotte al een minderheidskabinet. Ze zouden voor al hun plannen een andere meerderheid in het parlement kunnen zoeken dan met de PVV, maar dat lijkt een wel heel moeilijke opgave. VVD en CDA zelf hebben wel allebei eerder gezegd dat het mislukken van dit overleg zou betekenen dat er verkiezingen moeten komen. De oppositiepartijen zullen het hier van harte mee eens zijn.
Reacties vanuit de politiek:
De SP (Roemer) en D66 (Pechtold) willen nog niet al te uitgebreid reageren op het mislukken van het Catshuisberaad. Ze wachten op de toelichting van premier Rutte, Verhagen (CDA) en PVV-leider Wilders. Roemer denkt dat de CPB-cijfers uitgewezen hebben, dat de bezuinigingen erg slecht zouden uitpakken, zo meldt de NOS.
Fractievoorzitter Jolande Sap van GroenLinks zegt in het NOS-journaal:
"Het mislukken van de onderhandelingen is goed nieuws voor Nederland. Het biedt kansen om na verkiezingen tot een breder gedragen kabinet te komen, dat wel de duurzame hervormingen wil doorvoeren die Nederland nodig heeft."
Op twitter zegt fractievoorzitter Slob van de ChristenUnie:
Zullen we de crisis nu eens echt gaan aanpakken!!!! Veel kostbare tijd verloren gegaan.
Ineke van Gent van GroenLinks twittert:
Tijd voor het ultieme referendum (verkiezingen).
Om kwart over vier komt Rutte, samen met vicepremier Verhagen, met een verklaring.
De premier houdt een persconferentie in het Catshuis. Wilders houdt een kwartier later een persbijeenkomst in het gebouw van de Tweede Kamer.
Een vrijblijvend advies:
Als er nieuwe verkiezingen komen, laten we dan niet de fout maken opnieuw op één van de huidige partijen te kiezen, uit ervaring weet ik, dat geen enkele partij reageert als je hen belangrijke informatie stuurt. Neem maar het voorgaande artikel over het ESM verdrag, 0,0 reacties, het gaat de 2e Kamerleden meer om hun riante inkomen dan om de gevolgen van genomen beslissingen. Stem daarom op een nieuwe partij, die luistert naar wat er onder het volk leeft.
In een gezamenlijke persconferentie hebben premier Rutte en vice-premier Verhagen verklaard dat Geert Wilders de stekker uit het Catshuisoverleg heeft getrokken. Hun woorden over de PVV-voorman waren hard. Wilders zou op het allerlaatste moment zijn afgehaakt, terwijl hij eerder akkoord was gegaan en de doorrekening van de plannen van het CPB er al lag.
Rutte zei dat Wilders zich niet houdt aan de afspraak die hij bij de vorming van de gedoogconstructie maakte, dat er ook in moeilijke tijden harde maatregelen zouden worden genomen. Volgens Verhagen ontbrak het Wilders aan de "moed" om dit door te zetten. Het kabinet gaat zich maandag beraden op haar volgende stap. Volgens premier Rutte liggen nieuwe verkiezingen nu voor de hand.
Eerder meldde de NOS:
Even voor 14.30 uur gisteren reed de auto met de PVV-leider weg. Wat de reden voor zijn vertrek is, is nog niet bekend. De onderhandelaars van CDA, VVD en PVV vergaderden zaterdag 21 april voor het eerst in het weekend. Om 13.00 uur kwamen de drie bij elkaar. Op tafel lagen de doorrekeningen die het Centraal Planbureau van de bezuinigingsplannen heeft gemaakt.
In het speciaal ingelaste NOS-journaal zegt verslaggever Dominique van der Heyden dat er nu niet per se verkiezingen hoeven te komen. CDA en VVD vormen tenslotte al een minderheidskabinet. Ze zouden voor al hun plannen een andere meerderheid in het parlement kunnen zoeken dan met de PVV, maar dat lijkt een wel heel moeilijke opgave. VVD en CDA zelf hebben wel allebei eerder gezegd dat het mislukken van dit overleg zou betekenen dat er verkiezingen moeten komen. De oppositiepartijen zullen het hier van harte mee eens zijn.
Reacties vanuit de politiek:
De SP (Roemer) en D66 (Pechtold) willen nog niet al te uitgebreid reageren op het mislukken van het Catshuisberaad. Ze wachten op de toelichting van premier Rutte, Verhagen (CDA) en PVV-leider Wilders. Roemer denkt dat de CPB-cijfers uitgewezen hebben, dat de bezuinigingen erg slecht zouden uitpakken, zo meldt de NOS.
Fractievoorzitter Jolande Sap van GroenLinks zegt in het NOS-journaal:
"Het mislukken van de onderhandelingen is goed nieuws voor Nederland. Het biedt kansen om na verkiezingen tot een breder gedragen kabinet te komen, dat wel de duurzame hervormingen wil doorvoeren die Nederland nodig heeft."
Op twitter zegt fractievoorzitter Slob van de ChristenUnie:
Zullen we de crisis nu eens echt gaan aanpakken!!!! Veel kostbare tijd verloren gegaan.
Ineke van Gent van GroenLinks twittert:
Tijd voor het ultieme referendum (verkiezingen).
Om kwart over vier komt Rutte, samen met vicepremier Verhagen, met een verklaring.
De premier houdt een persconferentie in het Catshuis. Wilders houdt een kwartier later een persbijeenkomst in het gebouw van de Tweede Kamer.
Een vrijblijvend advies:
Als er nieuwe verkiezingen komen, laten we dan niet de fout maken opnieuw op één van de huidige partijen te kiezen, uit ervaring weet ik, dat geen enkele partij reageert als je hen belangrijke informatie stuurt. Neem maar het voorgaande artikel over het ESM verdrag, 0,0 reacties, het gaat de 2e Kamerleden meer om hun riante inkomen dan om de gevolgen van genomen beslissingen. Stem daarom op een nieuwe partij, die luistert naar wat er onder het volk leeft.
ESM, zeven fatale vergissingen
Vrijdag, 20 april 2012
_Open brief aan de leden van de Tweede Kamer
Geacht Kamerlid,
Op 22 mei 2012 is de kans groot, dat de Tweede Kamer de democratie de doodsteek geeft, kennelijk zonder het zelf in de gaten te hebben. Daarom vraag ik u persoonlijk van deze brief kennis te willen nemen. Uit stellingnames, publikaties en emails van politici en politieke partijen blijkt, dat er over het ESM-verdrag veel misverstanden bestaan, die fatale gevolgen kunnen hebben.
Eerste vergissing: het ESM-verdrag is geen zaak voor alle Kamerleden.
Het ESM-verdrag [1] is een frontale aanval op de democratie. Het ESM eist de sleutel van de staatskas (art 8 en 10) en daarmee verliest het parlement zijn hoogste macht. Met de ratificatie van het ESM-verdrag stemt de Kamer ook in met het nog niet ondertekende “Verdrag inzake stabiliteit, coördinatie en governance” [2], dat in hoge mate de bestedingen binnen het resterende budget zal bepalen. Ook de vrijheid schulden aan te gaan wordt aan banden gelegd. Van de democratie blijft slechts een lege huls over. Daarom zou elk Kamerlid zich persoonlijk over het ESM uit moeten spreken en zich niet uit gewoonte neer moeten leggen bij wat anderen hem opdragen. (Grondwet, art 67.3)
Tweede vergissing: Gouverneurs van het ESM (= Ministers van Financiën) moeten bij belangrijke besluiten vooraf met de Kamer overleg plegen.
In de technische briefing over het ESM van 12 april 2012 vertelde de voorlichter van het Ministerie van Financiën aan de aanwezige Kamerleden, dat bij alle belangrijke besluiten van het ESM vooraf overleg met de Kamer zou plaatsvinden. Op z’n minst kan worden vastgesteld, dat in het verdrag, zoals getekend op 2 februari 2012, absoluut niets is vastgelegd over voor-overleg met nationale Parlementen. Dergelijk overleg zou trouwens strijdig zijn met de opzet van het verdrag, dat druk of inmenging van buitenaf wil voorkomen en onafhankelijk handelen van het ESM wil waarborgen (art 32, 34, 35, 37, 38.) Bovendien is transparantie de vijand van het ESM onder het mom dat speculanten de zaken zouden kunnen bemoeilijken. (Zie bijv. het buiten spel staan van de Kamer tijdens de vorige bankencrisis.)
Kennelijk is dit verhaal over voor-overleg gebaseerd op de stellingname van Minister de Jager, die bijv. in zijn brief aan de Kamer van 23 november 2011 persoonlijk belooft zulk overleg te zullen plegen. Het gaat hier om een persoonlijke stellingname van de heer de Jager. Deze belofte bindt dus niet zijn opvolgers en maakt geen deel uit van het ESM-verdrag.
Derde vergissing: De Kamer behoudt veto-recht
De Gouverneurs van het ESM nemen belangrijke besluiten, zoals kapitaalverhogingen, met éénparigheid van stemmen. [3] In zijn brief aan de Kamer van 23 november 2011 stelt Minister de Jager, dat lidstaten “dus een feitelijk veto hebben” bij belangrijke besluiten van het ESM en vervolgt: “Bovendien zal ik, zoals ik in eerdere overleggen en brieven aan de Tweede Kamer heb gemeld, voor belangrijke beslissingen die genomen worden in het kader van het ESM altijd overleg voeren met de Tweede Kamer.”
Het is van belang op te merken, dat de éénparigheid van stemmen de Gouverneurs betreft en niet de lidstaten. De nuance is niet gering. (Zie vierde vergissing.)
Uit het woordje “Bovendien” blijkt, dat dit “vetorecht”, ook in zijn ogen, niet bij de Tweede Kamer ligt.
Elke Gouverneur heeft de mogelijkheid belangrijke besluiten te blokkeren, dat wil zeggen, zolang zijn land heeft voldaan aan alle betalingsverplichtingen aan het ESM (art 4.8). Echter, zodra spoed vereist is, is een meerderheid van 85% voldoende (art 4.4). Het is aannemelijk, dat bij elke komende crisis spoed vereist zal zijn. Nederland heeft dan met 5,7% van de stemrechten geen vetorecht.
Verder moet opgemerkt worden dat de eis van eenparigheid van stemmen slechts van tijdelijk aard is. Barroso werkt aan een wijziging van alle Europese verdragen, waarbij “eenparigheid” van stemmen vervangen wordt door “meerderheid” van stemmen.
In genoemde brief stelt Minister de Jager nog: “de besluitvormingsprocedures binnen het ESM zijn zo vormgegeven dat lidstaten niet tegen hun wil gebonden kunnen worden aan belangrijke beslissingen en de democratische controle gewaarborgd is.” Zoals opgemerkt hebben landen die niet aan hun betalingsverplichtingen kunnen voldoen geen stemrecht en geldt de eenparigheid niet bij spoedgevallen. En wat de waarborg van democratische controle betreft, kan geen enkel democratisch gezag controle uitoefenen op de besluitvorming van het ESM. Op basis van welke criteria krijgt de ene bank wel een kapitaal injectie en laat men een andere bank failliet gaan om voor een appel en een ei door een al dan niet bevriende bankier overgenomen te worden? 500 Mld, die zonder toezicht besteed mogen worden, is dat niet vragen om moeilijkheden? (Zie ook de stellingname van de Rekenkamer.) Alle documenten van het ESM zijn onschendbaar. Uitsluitend de gegevens die betrekking hebben op de jaarrekening mogen door een externe audit worden ingezien. Met uitzondering van de lidstaten kan niemand het ESM aanklagen. Het ESM staat daarmee boven de rechterlijke macht.
Vierde vergissing: Als Gouverneurs van het ESM behartigen de Ministers van Financiën de belangen van hun land.
Als Gouverneur van het ESM wordt de Minister van Financiën geacht de stabiliteit van de eurozone als geheel te bevorderen en niet in de eerste plaats de belangen van zijn land te behartigen. Daarmee komt zijn positie als Gouverneur op gespannen voet te staan met artikel 49 van de Grondwet (getrouwe invulling van zijn ministerschap).
Het ESM is een internationaal verdrag. Wat in een internationaal verdrag geregeld wordt staat boven de nationale wetgeving. Voor wat een Minister van Financiën doet als Gouverneur van het ESM is in het verdrag geregeld, dat hij aan niemand verantwoording verschuldigd is, dus ook niet aan de Tweede Kamer.
De maatregelen die voortvloeien uit het ESM en de gekoppelde verdragen zullen telkens tot verdere bezuinigingen en afbraak van werkgelegenheid leiden. Dit is een logisch gevolg van de samenstelling van de eurozone. (zie bijv. Friedman [4]) De regering handelt nu al in strijd met artikel 19.1 van de Grondwet, dat stelt dat de bevordering van voldoende werkgelegenheid voorwerp van zorg van de overheid is. Als Gouverneur van het ESM zal de Minister van Financiën de Grondwet permanent moeten negeren.
Vijfde vergissing: Het risico dat we meer moeten betalen aan het ESM is maar klein.
Zodra landen in de problemen raken vallen niet alleen de bijdragen van deze landen weg, maar wordt het beroep op de overige landen groter. Qua evenwicht is het ESM-systeem dus een driehoek op een punt: de minst geringste onevenwichtigheid brengt het geheel steeds sneller uit balans.
Het ESM wil voor het aanvangskapitaal een minimumverhouding tussen gestort kapitaal en uitstaande leningen van 15% aanhouden. (art 41) [5]. Voor 500 Mld aan uitstaande leningen is 75 Mld gestort kapitaal nodig. Met de 80 Mld die bij aanvang gestort zou worden, heeft het ESM dus 5 Mld over voor het opvangen van de eerste verliezen. Vervolgens moet elk verlies gecompenseerd worden door even grote nieuwe stortingen. In welke orde van grootte kunnen we verliezen verwachten? De jaarlijkse toename van de Griekse schulden, alleen al vanwege de open grenzen, is 40 Mld. [6] Zou het ESM tegen een verlies van 40 Mld oplopen, dan betekent dat dus, dat Nederland het gestorte kapitaal met 2,2 Mld moet aanvullen en voor het ESM 50% meer moet bezuinigen dan nu voorzien. (In feite ietsje meer, omdat Griekenland zelf zijn eigen ESM-bijdrage niet zonder extra leningen zal kunnen betalen.)
Verder bestaat het risico, dat sommige landen niet meer mee-financieren. Het EFSF werd omlaag gebracht van 780 Mld naar 726 Mld, omdat Griekenland, Ierland en Portugal niet meer mee konden financieren. Ook de bijdragen van het IMF lopen terug (bij de Griekse leningen van 27% naar 15%) [7]. IMF-landen blijken niet bereid de gewenste extra $600 op te hoesten. De VS houdt de knip dicht, zoals ook Canada en vele andere landen. Van de 17 eurolanden doen in principe slechts 13 mee in hun IMF-potje van 150 Mld euro. [8]. Opkomende landen (China, Brazilië, India) willen meer stemrechten in het IMF en staan niet echt te trappelen om meer te betalen aan de euro-crisis. Het ESM zal een steeds groter deel van risicovolle operaties zelf moeten financieren. Het risico is reëel, dat het politieke draagvlak voor het ESM snel verminderd. Het voorwendsel van de solidariteit wordt niet meer geslikt. Wat de Troika [9] in Griekenland aanricht wordt kun je moeilijk solidariteit noemen. Ierland veramt nog steeds (600 bedrijven uit de VS sluizen hun winsten weg) en ook Portugal kampt nog steeds met toenemende werkloosheid en verarming. Door roekeloos management staan de banken in Spanje, Italië en Frankrijk er slecht voor. Een deel van de 500 miljard zal dienen om banken van vers kapitaal te voorzien. Omdat de structuur van het bankwezen ongewijzigd blijft, is het stabiliserende effect hiervan slechts tijdelijk. (Het stabiliserende effect van de 1000 Mld die de ECB in het financiële systeem heeft gepompt was na 3 maanden al uitgewerkt.) In de huidige structuur moeten uitstaande leningen exponentieel blijven groeien om een crash van het banksysteem te voorkomen, terwijl diezelfde groei de capaciteit om verliezen op te vangen vermindert. Zolang we dit systeem overeind houden zal er steeds meer belastinggeld ingepompt moeten worden.
Zesde vergissing: Het ESM zorgt voor financiële stabiliteit in de eurozone.
Het ESM kan onmogelijk voor financiële stabiliteit in de eurozone zorgen om de eenvoudige reden dat het geen oplossing biedt voor de oorzaak van het schuldenprobleem.
De oorzaak van het schuldenprobleem zit namelijk in de grote verschillen tussen de landen van de eurozone. Het probleem is heel simpel. Je hoeft alleen de euros maar te volgen om het te zien.
De landen in de eurozone drijven handel met elkaar. Ze importeren van elkaar en exporteren naar elkaar. Daarbij gaan de euros ook van het ene naar het andere land. Als een land goederen importeert, gaan er euros het land uit.
Als een land meer importeert dan exporteert, houdt het minder euro’s over. En wanneer er te weinig over zijn, moeten de mensen naar de bank om geld te lenen. En zo raken ze in de schulden.
Dat is het probleem van Griekenland, dat 3 x zo veel importeert als exporteert. Elk jaar levert dat 40 miljard euro extra schuld op. [6] Met de open grenzen kan de Griekse regering hier zelf niets tegen doen. Het zijn immers de Griekse consumenten die in de winkel bepalen of zij lokale produkten kopen of liever importprodukten.
Die importprodukten zijn bijna altijd goedkoper, omdat in Duitsland meer en makkelijker geproduceerd kan worden. In Duitsland heb je een gunstig klimaat, veel vruchtbare grond, nog voldoende zoet water, makkelijke transportwegen, enz. In Griekenland is het ’s zomers 30 graden, is er heel weinig vruchtbare bodem, en heb je veel eilanden met hoge kosten voor transport, overslag, electriciteitsvoorziening, telefoonnetwerken, drinkwater, afval verwerking, waterzuivering en ga zo maar door. Griekenland zal dus nooit een concurrentieslag kunnen winnen van Duitsland. Nou ja, behalve misschien met olijfolie.
Vóór de invoering van de euro konden deze landen hun valuta devalueren. Zo werden de import-producten duurder voor de eigen bevolking en de export-producten goedkoper voor buitenlandse kopers. Daardoor nam de productiviteit in het land weer toe en nam de buitenlandse schuld weer af.
De Eurozone vormt geen homogene economische zone. Alle landen, die minder goede mogelijkheden voor productiviteit hebben dan Duitsland, zullen vroeg of laat in de schulden belanden. Hoe groter het verschil, hoe sneller ze aan de beurt zijn.
Dit is geen nieuwe kennis [10] [11]. Al toen de Luxemburgse bankier Pierre Werner in 1970 met zijn eerste blauwdruk voor een gemeenschappelijke munt aan kwam zetten, hebben vooraanstaande economen hiervoor gewaarschuwd. In feite is het heterogene Europa totaal niet gebaat met een gemeenschappelijke munt. Die wens kwam uit de bankwereld. In het fractional reserve banking systeem moeten de banken oneindig kunnen doorgroeien. Vanaf 1970 werd het steeds noodzakelijker om vrij verkeer van kapitaal te verkrijgen, zodat banken buiten hun landsgrenzen konden doorgroeien. Daarbij wilden de banken de risico’s van fluctuerende wisselkoersen zoveel mogelijk uitsluiten. Met de euro zijn de wisselkoersen inderdaad vast gezet, maar zijn de risico’s van de fluctuerende wisselkoersen verplaatst naar de gevolgen van de vast gezette koersen.
Zevende vergissing: We hebben geen andere keus
Wanneer u zou weten dat geld niets anders is dan door banken gecreëerde tegoeden die terugbetaald moeten worden, dan zou u er voor kunnen kiezen een bank van de overheid op te richten, die als enige het recht heeft leningen in omloop te brengen. (In dat systeem mogen commerciële banken doorgeefluik voor leningen worden en ontvangen daarvoor commissie, geen rente.) Hiermee worden alle gevaren van het huidige banksysteem weggenomen, verdwijnt de noodzaak van kapitaal bij de banken en verdwijnt ook het begrip staatsschuld. Geld kan dan weer dienen om arbeid en middelen bij elkaar te brengen voor die zaken die wij als gemeenschap belangrijk vinden. Democratie krijgt dan meer inhoud, in plaats van uitgehold te worden, zoals het ESM wil. “Van staatsschulden naar staatsgulden” http://www.courtfool.info/nl_Van_staatsschulden_naar_staatsgulden.htm
In tegenstelling tot wat beweerd wordt is er geen noodzaak om snel over het ESM te besluiten. Als de werking van de euro door speculanten verstoord wordt, dan is de meest logische weg dat de ECB haar munt beschermt en speculanten buiten de deur houdt door bijv. staatsobligaties te accepteren tegen normale rente. Daar is geen ESM voor nodig. De wurggreep van de Troika is een aanslag op de democratie en zal de intrinsieke verschillen ook niet op kunnen heffen. Europese samenwerking: JA, Europese dictatuur: NEE!
Ik hoop dat u op 22 mei a.s. voldoende geïnformeerd bent en uw stem zonder last zult uitbrengen. Ik sta tot uw beschikking voor nadere toelichtingen.
Hoogachtend,
Rudo de Ruijter
Onafhankelijk onderzoeker
[1] Nederlandse vertaling van het ESM-verdrag zoals getekend op 2 februari 2012
http://www.european-council.europa.eu/media/582895/10-tesm2.nl12.pdf
[2] Overweging 5 in de aanhef van het verdrag.
[3] Voor alle besluiten moeten minimaal 12 van de 17 gouverneurs aanwezig zijn, waaronder de gouverneurs die samen minimaal 2/3 van de aandelen vertegenwoordigen. (art 4.2) Voor belangrijke besluiten, zoals kapitaalverhogingen, moeten de aanwezigen met éénparigheid van stemmen besluiten, waarbij onthoudingen niet beletten dat een besluit in onderlinge overeenstemming wordt aangenomen. (art 4.3) Bij spoed is 85% van de stemmen voldoende. (art 4.4) ESM-leden met een betalingsachterstand hebben geen stemrecht. (art 4.8)
[4] Friedman put forward the advantages of flexible exchange rates between countries as follows: As it is commonly observed, the country’s prices and wages are relatively rigid and factors are immobile among the countries. As a result, under the negative demand or supply shock the only instrument to avoid higher inflation or unemployment is the change in the flexible exchange rate (that means appreciation or depreciation of the currency). This brings the economy back to the initial external and internal equilibrium. (…) Under the fixed exchange rate regime there would always be the unpleasant impact on unemployment or inflation.
http://wrap.warwick.ac.uk/1539/1/WRAP_Horvath_twerp647.pdf , page 8.
[5] Artikel 41.1 heeft het over “betaling van de volgestorte aandelen tot het bedrag waarop aanvankelijk door elk ESM-lid is ingeschreven.“ Omdat, naar mijn mening, volgestorte aandelen de betaalde aandelen zijn, zou het kunnen lijken, dat het hier gaat over het gedeelte tussen het volgestorte bedrag en het totale bedrag aan aandelen. De Engelse en Franse vertalers van het verdrag begrepen het artikel kennelijk ook niet. Uit de Duitse versie blijkt echter dat het om de betaling gaat van het gedeelte van de aandelen waarvan afgesproken is dat het bij aanvang gestort moet worden, gespreid over 5 jaar, tenzij snellere betaling nodig blijkt.
[6] Eurostat: External and intra-European Union trade, 2009 edition, Data 2002–07, ISSN 1606-3481
[7] http://www.brettonwoodsproject.org/art-569968
[8] EU Finance Ministers statement on IMF resources, 19 December 2011
http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_Data/docs/pressdata/en/ecofin/127062.pdf
[9] Troika: ECB, IMF en Europese Commissie
[10] Roman Horvath and Lubos Komarek in “OPTIMUM CURRENCY AREA THEORY: AN APPROACH FOR THINKING ABOUT MONETARY INTEGRATION” (2002)
“It is possible to distinguish two major streams of the optimum currency area literature. The first stream tries to find the crucial economic characteristics to determine where the (illusionary) borders for exchange rates should be drawn (1960s-1970s). The second stream (1970s-till now) assumes that any single country fulfills completely the requirements to make it an optimal member of a monetary union. As a result, the second approach does not continue in the search for characteristics, identified as important for choosing the participants in an optimum currency area. This literature focuses on studying the costs and the benefits to a country intending to participate in a currency area.”
http://wrap.warwick.ac.uk/1539/1/WRAP_Horvath_twerp647.pdf , page 7.
[11] Paul de Grauwe, excerpts of speech:
“With up to twenty-seven members instead of the present twelve, the challenge for ensuring a smooth functioning of the enlarged Eurozone will be daunting. The reason is that in such a large group the probability of what economists call ‘asymmetric shocks’ will increase significantly. This means that some countries may experience a boom and inflationary pressures while others experience deflationary forces. If too many asymmetric shocks occur, the ECB will be paralyzed, not knowing whether to increase or to reduce the interest rates. As a result, member countries will often feel frustrated with the ECB policies that do not (and cannot) take into account the different economic conditions of the individual member countries. This leads us to the question whether the enlarged EMU will, in fact, be an optimal currency area.” (…)
“If a country is hit by negative shocks brought about by agglomeration effects, the wage cuts necessary to deal with these shocks will inevitably be very large. To give an example: If Ford Motor were to close down a plant in Belgium and to invest in Poland instead, the wage cut of Belgian workers that would convince Ford Motor not to make this move would have to be 50% or more given that the wage not feasible, then flexibility dictates that the Belgian workers be willing to move.”
http://mostlyeconomics.wordpress.com/2010/06/21/were-europes-curent-problems-never-imagined/
Toevoeging van Ad Broere:
De veronderstelling die bij veel politici leeft, dat het ESM in toom kan worden gehouden door controle op de hoogte van het door de eurolanden gestorte en nog te storten aandelenkapitaal is een misverstand. Door de vennootschappelijke structuur en door het bancaire karakter van het ESM kan dit instituut op basis van een relatief klein eigen vermogen autonoom -dus zonder beïnvloeding van de deelnemende landen- grote bedragen geld in en uitlenen. Bij een door de eurolanden gestort aandelenkapitaal van 80 miljard euro kan het ESM al meer dan 500 miljard euro inlenen. Bij een gestort kapitaal van 700 miljard euro (dit is het maximum volgens het huidige verdrag) kan het instituut tot 4.600 miljard lenen.
De uitvoering van de bancaire activiteiten zal worden toevertrouwd aan de raad van bewind, samengesteld uit niet democratisch gekozen ambtenaren die direct worden geadviseerd door IMF, ECB en Europese Commissie. Op grond van artikel 15 in het ESM verdrag kan de raad van bewind leningen verstrekken aan financiële instellingen (banken en verzekeraars) in het eurogebied, als herkapitalisatie(aanvullen van het vermogen) nodig wordt geacht. Dus, de raad van bewind kan autonoom namens het ESM geld inlenen en uitlenen en hiermee de deelnemende landen binden voor het verlies risico dat uit deze activiteiten voortvloeit. Want, als op de uitgeleende bedragen verliezen wordt geleden door oninbaarheid, dan worden de verliezen afgeboekt van het deelnemerskapitaal en kan het ESM aanzuivering van het verloren gegane kapitaal vorderen. De leden raad van bewind kunnen bovendien niet aansprakelijk worden gesteld voor foutieve besluiten.
Om de ernst van de situatie te illustreren geef ik het volgende voorbeeld. Eind 2011 gaf de Federal Reserve (V.S.) financiele steun aan de Europese Centrale Bank door een dollar/euro SWAP aan te gaan voor de duur van drie jaar, ter grootte van 638 miljard dollar. De steun van de Fed was nodig geworden, omdat Amerikaanse banken niet langer bereid waren om hun Europese collega’s dollarleningen te verstrekken vanwege het verhoogde risico van verlies. Europese banken hebben aan Amerikaanse bedrijven en huishoudens dollarleningen verstrekt, die in de afgelopen jaren werden afgedekt doordat de Europese banken op hun beurt weer dollarleningen met hun Amerikaanse collega’s overeen kwamen. Hieraan kwam een einde door een gebrek aan vertrouwen van de Amerikanen in de Europese banken. Doordat de Federal Reserve de rol overnam van de Amerikaanse banken is er -althans tijdelijk- een oplossing geboden.
De Europese Centrale Bank heeft het door de Fed geleende geld vervolgens laagrentend doorgeleend aan de Europese Banken in nood. De betreffende banken moeten over drie jaar uit de aflossing van hun vorderingen op Amerikaanse bedrijven en huishoudens de ECB terugbetalen in dollars, die vervolgens weer worden gebruikt om de lening van de Fed aan de ECB af te lossen. En wat gaat er nu gebeuren als de Europese banken hun vorderingen over drie jaar voor een deel niet kunnen innen omdat er Amerikaanse debiteuren in gebreke blijven? Kijk, hiervoor hebben we het ESM!! Een permanent bailoutfonds, gericht op de instandhouding van dit financiële stelsel voor rekening van de Europese burgers!
Rudo de Ruijter
17 april 2012
Bron: http://www.courtfool.info/nl_ESM_Zeven_fatale_vergissingen.htm
Geacht Kamerlid,
Op 22 mei 2012 is de kans groot, dat de Tweede Kamer de democratie de doodsteek geeft, kennelijk zonder het zelf in de gaten te hebben. Daarom vraag ik u persoonlijk van deze brief kennis te willen nemen. Uit stellingnames, publikaties en emails van politici en politieke partijen blijkt, dat er over het ESM-verdrag veel misverstanden bestaan, die fatale gevolgen kunnen hebben.
Eerste vergissing: het ESM-verdrag is geen zaak voor alle Kamerleden.
Het ESM-verdrag [1] is een frontale aanval op de democratie. Het ESM eist de sleutel van de staatskas (art 8 en 10) en daarmee verliest het parlement zijn hoogste macht. Met de ratificatie van het ESM-verdrag stemt de Kamer ook in met het nog niet ondertekende “Verdrag inzake stabiliteit, coördinatie en governance” [2], dat in hoge mate de bestedingen binnen het resterende budget zal bepalen. Ook de vrijheid schulden aan te gaan wordt aan banden gelegd. Van de democratie blijft slechts een lege huls over. Daarom zou elk Kamerlid zich persoonlijk over het ESM uit moeten spreken en zich niet uit gewoonte neer moeten leggen bij wat anderen hem opdragen. (Grondwet, art 67.3)
Tweede vergissing: Gouverneurs van het ESM (= Ministers van Financiën) moeten bij belangrijke besluiten vooraf met de Kamer overleg plegen.
In de technische briefing over het ESM van 12 april 2012 vertelde de voorlichter van het Ministerie van Financiën aan de aanwezige Kamerleden, dat bij alle belangrijke besluiten van het ESM vooraf overleg met de Kamer zou plaatsvinden. Op z’n minst kan worden vastgesteld, dat in het verdrag, zoals getekend op 2 februari 2012, absoluut niets is vastgelegd over voor-overleg met nationale Parlementen. Dergelijk overleg zou trouwens strijdig zijn met de opzet van het verdrag, dat druk of inmenging van buitenaf wil voorkomen en onafhankelijk handelen van het ESM wil waarborgen (art 32, 34, 35, 37, 38.) Bovendien is transparantie de vijand van het ESM onder het mom dat speculanten de zaken zouden kunnen bemoeilijken. (Zie bijv. het buiten spel staan van de Kamer tijdens de vorige bankencrisis.)
Kennelijk is dit verhaal over voor-overleg gebaseerd op de stellingname van Minister de Jager, die bijv. in zijn brief aan de Kamer van 23 november 2011 persoonlijk belooft zulk overleg te zullen plegen. Het gaat hier om een persoonlijke stellingname van de heer de Jager. Deze belofte bindt dus niet zijn opvolgers en maakt geen deel uit van het ESM-verdrag.
Derde vergissing: De Kamer behoudt veto-recht
De Gouverneurs van het ESM nemen belangrijke besluiten, zoals kapitaalverhogingen, met éénparigheid van stemmen. [3] In zijn brief aan de Kamer van 23 november 2011 stelt Minister de Jager, dat lidstaten “dus een feitelijk veto hebben” bij belangrijke besluiten van het ESM en vervolgt: “Bovendien zal ik, zoals ik in eerdere overleggen en brieven aan de Tweede Kamer heb gemeld, voor belangrijke beslissingen die genomen worden in het kader van het ESM altijd overleg voeren met de Tweede Kamer.”
Het is van belang op te merken, dat de éénparigheid van stemmen de Gouverneurs betreft en niet de lidstaten. De nuance is niet gering. (Zie vierde vergissing.)
Uit het woordje “Bovendien” blijkt, dat dit “vetorecht”, ook in zijn ogen, niet bij de Tweede Kamer ligt.
Elke Gouverneur heeft de mogelijkheid belangrijke besluiten te blokkeren, dat wil zeggen, zolang zijn land heeft voldaan aan alle betalingsverplichtingen aan het ESM (art 4.8). Echter, zodra spoed vereist is, is een meerderheid van 85% voldoende (art 4.4). Het is aannemelijk, dat bij elke komende crisis spoed vereist zal zijn. Nederland heeft dan met 5,7% van de stemrechten geen vetorecht.
Verder moet opgemerkt worden dat de eis van eenparigheid van stemmen slechts van tijdelijk aard is. Barroso werkt aan een wijziging van alle Europese verdragen, waarbij “eenparigheid” van stemmen vervangen wordt door “meerderheid” van stemmen.
In genoemde brief stelt Minister de Jager nog: “de besluitvormingsprocedures binnen het ESM zijn zo vormgegeven dat lidstaten niet tegen hun wil gebonden kunnen worden aan belangrijke beslissingen en de democratische controle gewaarborgd is.” Zoals opgemerkt hebben landen die niet aan hun betalingsverplichtingen kunnen voldoen geen stemrecht en geldt de eenparigheid niet bij spoedgevallen. En wat de waarborg van democratische controle betreft, kan geen enkel democratisch gezag controle uitoefenen op de besluitvorming van het ESM. Op basis van welke criteria krijgt de ene bank wel een kapitaal injectie en laat men een andere bank failliet gaan om voor een appel en een ei door een al dan niet bevriende bankier overgenomen te worden? 500 Mld, die zonder toezicht besteed mogen worden, is dat niet vragen om moeilijkheden? (Zie ook de stellingname van de Rekenkamer.) Alle documenten van het ESM zijn onschendbaar. Uitsluitend de gegevens die betrekking hebben op de jaarrekening mogen door een externe audit worden ingezien. Met uitzondering van de lidstaten kan niemand het ESM aanklagen. Het ESM staat daarmee boven de rechterlijke macht.
Vierde vergissing: Als Gouverneurs van het ESM behartigen de Ministers van Financiën de belangen van hun land.
Als Gouverneur van het ESM wordt de Minister van Financiën geacht de stabiliteit van de eurozone als geheel te bevorderen en niet in de eerste plaats de belangen van zijn land te behartigen. Daarmee komt zijn positie als Gouverneur op gespannen voet te staan met artikel 49 van de Grondwet (getrouwe invulling van zijn ministerschap).
Het ESM is een internationaal verdrag. Wat in een internationaal verdrag geregeld wordt staat boven de nationale wetgeving. Voor wat een Minister van Financiën doet als Gouverneur van het ESM is in het verdrag geregeld, dat hij aan niemand verantwoording verschuldigd is, dus ook niet aan de Tweede Kamer.
De maatregelen die voortvloeien uit het ESM en de gekoppelde verdragen zullen telkens tot verdere bezuinigingen en afbraak van werkgelegenheid leiden. Dit is een logisch gevolg van de samenstelling van de eurozone. (zie bijv. Friedman [4]) De regering handelt nu al in strijd met artikel 19.1 van de Grondwet, dat stelt dat de bevordering van voldoende werkgelegenheid voorwerp van zorg van de overheid is. Als Gouverneur van het ESM zal de Minister van Financiën de Grondwet permanent moeten negeren.
Vijfde vergissing: Het risico dat we meer moeten betalen aan het ESM is maar klein.
Zodra landen in de problemen raken vallen niet alleen de bijdragen van deze landen weg, maar wordt het beroep op de overige landen groter. Qua evenwicht is het ESM-systeem dus een driehoek op een punt: de minst geringste onevenwichtigheid brengt het geheel steeds sneller uit balans.
Het ESM wil voor het aanvangskapitaal een minimumverhouding tussen gestort kapitaal en uitstaande leningen van 15% aanhouden. (art 41) [5]. Voor 500 Mld aan uitstaande leningen is 75 Mld gestort kapitaal nodig. Met de 80 Mld die bij aanvang gestort zou worden, heeft het ESM dus 5 Mld over voor het opvangen van de eerste verliezen. Vervolgens moet elk verlies gecompenseerd worden door even grote nieuwe stortingen. In welke orde van grootte kunnen we verliezen verwachten? De jaarlijkse toename van de Griekse schulden, alleen al vanwege de open grenzen, is 40 Mld. [6] Zou het ESM tegen een verlies van 40 Mld oplopen, dan betekent dat dus, dat Nederland het gestorte kapitaal met 2,2 Mld moet aanvullen en voor het ESM 50% meer moet bezuinigen dan nu voorzien. (In feite ietsje meer, omdat Griekenland zelf zijn eigen ESM-bijdrage niet zonder extra leningen zal kunnen betalen.)
Verder bestaat het risico, dat sommige landen niet meer mee-financieren. Het EFSF werd omlaag gebracht van 780 Mld naar 726 Mld, omdat Griekenland, Ierland en Portugal niet meer mee konden financieren. Ook de bijdragen van het IMF lopen terug (bij de Griekse leningen van 27% naar 15%) [7]. IMF-landen blijken niet bereid de gewenste extra $600 op te hoesten. De VS houdt de knip dicht, zoals ook Canada en vele andere landen. Van de 17 eurolanden doen in principe slechts 13 mee in hun IMF-potje van 150 Mld euro. [8]. Opkomende landen (China, Brazilië, India) willen meer stemrechten in het IMF en staan niet echt te trappelen om meer te betalen aan de euro-crisis. Het ESM zal een steeds groter deel van risicovolle operaties zelf moeten financieren. Het risico is reëel, dat het politieke draagvlak voor het ESM snel verminderd. Het voorwendsel van de solidariteit wordt niet meer geslikt. Wat de Troika [9] in Griekenland aanricht wordt kun je moeilijk solidariteit noemen. Ierland veramt nog steeds (600 bedrijven uit de VS sluizen hun winsten weg) en ook Portugal kampt nog steeds met toenemende werkloosheid en verarming. Door roekeloos management staan de banken in Spanje, Italië en Frankrijk er slecht voor. Een deel van de 500 miljard zal dienen om banken van vers kapitaal te voorzien. Omdat de structuur van het bankwezen ongewijzigd blijft, is het stabiliserende effect hiervan slechts tijdelijk. (Het stabiliserende effect van de 1000 Mld die de ECB in het financiële systeem heeft gepompt was na 3 maanden al uitgewerkt.) In de huidige structuur moeten uitstaande leningen exponentieel blijven groeien om een crash van het banksysteem te voorkomen, terwijl diezelfde groei de capaciteit om verliezen op te vangen vermindert. Zolang we dit systeem overeind houden zal er steeds meer belastinggeld ingepompt moeten worden.
Zesde vergissing: Het ESM zorgt voor financiële stabiliteit in de eurozone.
Het ESM kan onmogelijk voor financiële stabiliteit in de eurozone zorgen om de eenvoudige reden dat het geen oplossing biedt voor de oorzaak van het schuldenprobleem.
De oorzaak van het schuldenprobleem zit namelijk in de grote verschillen tussen de landen van de eurozone. Het probleem is heel simpel. Je hoeft alleen de euros maar te volgen om het te zien.
De landen in de eurozone drijven handel met elkaar. Ze importeren van elkaar en exporteren naar elkaar. Daarbij gaan de euros ook van het ene naar het andere land. Als een land goederen importeert, gaan er euros het land uit.
Als een land meer importeert dan exporteert, houdt het minder euro’s over. En wanneer er te weinig over zijn, moeten de mensen naar de bank om geld te lenen. En zo raken ze in de schulden.
Dat is het probleem van Griekenland, dat 3 x zo veel importeert als exporteert. Elk jaar levert dat 40 miljard euro extra schuld op. [6] Met de open grenzen kan de Griekse regering hier zelf niets tegen doen. Het zijn immers de Griekse consumenten die in de winkel bepalen of zij lokale produkten kopen of liever importprodukten.
Die importprodukten zijn bijna altijd goedkoper, omdat in Duitsland meer en makkelijker geproduceerd kan worden. In Duitsland heb je een gunstig klimaat, veel vruchtbare grond, nog voldoende zoet water, makkelijke transportwegen, enz. In Griekenland is het ’s zomers 30 graden, is er heel weinig vruchtbare bodem, en heb je veel eilanden met hoge kosten voor transport, overslag, electriciteitsvoorziening, telefoonnetwerken, drinkwater, afval verwerking, waterzuivering en ga zo maar door. Griekenland zal dus nooit een concurrentieslag kunnen winnen van Duitsland. Nou ja, behalve misschien met olijfolie.
Vóór de invoering van de euro konden deze landen hun valuta devalueren. Zo werden de import-producten duurder voor de eigen bevolking en de export-producten goedkoper voor buitenlandse kopers. Daardoor nam de productiviteit in het land weer toe en nam de buitenlandse schuld weer af.
De Eurozone vormt geen homogene economische zone. Alle landen, die minder goede mogelijkheden voor productiviteit hebben dan Duitsland, zullen vroeg of laat in de schulden belanden. Hoe groter het verschil, hoe sneller ze aan de beurt zijn.
Dit is geen nieuwe kennis [10] [11]. Al toen de Luxemburgse bankier Pierre Werner in 1970 met zijn eerste blauwdruk voor een gemeenschappelijke munt aan kwam zetten, hebben vooraanstaande economen hiervoor gewaarschuwd. In feite is het heterogene Europa totaal niet gebaat met een gemeenschappelijke munt. Die wens kwam uit de bankwereld. In het fractional reserve banking systeem moeten de banken oneindig kunnen doorgroeien. Vanaf 1970 werd het steeds noodzakelijker om vrij verkeer van kapitaal te verkrijgen, zodat banken buiten hun landsgrenzen konden doorgroeien. Daarbij wilden de banken de risico’s van fluctuerende wisselkoersen zoveel mogelijk uitsluiten. Met de euro zijn de wisselkoersen inderdaad vast gezet, maar zijn de risico’s van de fluctuerende wisselkoersen verplaatst naar de gevolgen van de vast gezette koersen.
Zevende vergissing: We hebben geen andere keus
Wanneer u zou weten dat geld niets anders is dan door banken gecreëerde tegoeden die terugbetaald moeten worden, dan zou u er voor kunnen kiezen een bank van de overheid op te richten, die als enige het recht heeft leningen in omloop te brengen. (In dat systeem mogen commerciële banken doorgeefluik voor leningen worden en ontvangen daarvoor commissie, geen rente.) Hiermee worden alle gevaren van het huidige banksysteem weggenomen, verdwijnt de noodzaak van kapitaal bij de banken en verdwijnt ook het begrip staatsschuld. Geld kan dan weer dienen om arbeid en middelen bij elkaar te brengen voor die zaken die wij als gemeenschap belangrijk vinden. Democratie krijgt dan meer inhoud, in plaats van uitgehold te worden, zoals het ESM wil. “Van staatsschulden naar staatsgulden” http://www.courtfool.info/nl_Van_staatsschulden_naar_staatsgulden.htm
In tegenstelling tot wat beweerd wordt is er geen noodzaak om snel over het ESM te besluiten. Als de werking van de euro door speculanten verstoord wordt, dan is de meest logische weg dat de ECB haar munt beschermt en speculanten buiten de deur houdt door bijv. staatsobligaties te accepteren tegen normale rente. Daar is geen ESM voor nodig. De wurggreep van de Troika is een aanslag op de democratie en zal de intrinsieke verschillen ook niet op kunnen heffen. Europese samenwerking: JA, Europese dictatuur: NEE!
Ik hoop dat u op 22 mei a.s. voldoende geïnformeerd bent en uw stem zonder last zult uitbrengen. Ik sta tot uw beschikking voor nadere toelichtingen.
Hoogachtend,
Rudo de Ruijter
Onafhankelijk onderzoeker
[1] Nederlandse vertaling van het ESM-verdrag zoals getekend op 2 februari 2012
http://www.european-council.europa.eu/media/582895/10-tesm2.nl12.pdf
[2] Overweging 5 in de aanhef van het verdrag.
[3] Voor alle besluiten moeten minimaal 12 van de 17 gouverneurs aanwezig zijn, waaronder de gouverneurs die samen minimaal 2/3 van de aandelen vertegenwoordigen. (art 4.2) Voor belangrijke besluiten, zoals kapitaalverhogingen, moeten de aanwezigen met éénparigheid van stemmen besluiten, waarbij onthoudingen niet beletten dat een besluit in onderlinge overeenstemming wordt aangenomen. (art 4.3) Bij spoed is 85% van de stemmen voldoende. (art 4.4) ESM-leden met een betalingsachterstand hebben geen stemrecht. (art 4.8)
[4] Friedman put forward the advantages of flexible exchange rates between countries as follows: As it is commonly observed, the country’s prices and wages are relatively rigid and factors are immobile among the countries. As a result, under the negative demand or supply shock the only instrument to avoid higher inflation or unemployment is the change in the flexible exchange rate (that means appreciation or depreciation of the currency). This brings the economy back to the initial external and internal equilibrium. (…) Under the fixed exchange rate regime there would always be the unpleasant impact on unemployment or inflation.
http://wrap.warwick.ac.uk/1539/1/WRAP_Horvath_twerp647.pdf , page 8.
[5] Artikel 41.1 heeft het over “betaling van de volgestorte aandelen tot het bedrag waarop aanvankelijk door elk ESM-lid is ingeschreven.“ Omdat, naar mijn mening, volgestorte aandelen de betaalde aandelen zijn, zou het kunnen lijken, dat het hier gaat over het gedeelte tussen het volgestorte bedrag en het totale bedrag aan aandelen. De Engelse en Franse vertalers van het verdrag begrepen het artikel kennelijk ook niet. Uit de Duitse versie blijkt echter dat het om de betaling gaat van het gedeelte van de aandelen waarvan afgesproken is dat het bij aanvang gestort moet worden, gespreid over 5 jaar, tenzij snellere betaling nodig blijkt.
[6] Eurostat: External and intra-European Union trade, 2009 edition, Data 2002–07, ISSN 1606-3481
[7] http://www.brettonwoodsproject.org/art-569968
[8] EU Finance Ministers statement on IMF resources, 19 December 2011
http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_Data/docs/pressdata/en/ecofin/127062.pdf
[9] Troika: ECB, IMF en Europese Commissie
[10] Roman Horvath and Lubos Komarek in “OPTIMUM CURRENCY AREA THEORY: AN APPROACH FOR THINKING ABOUT MONETARY INTEGRATION” (2002)
“It is possible to distinguish two major streams of the optimum currency area literature. The first stream tries to find the crucial economic characteristics to determine where the (illusionary) borders for exchange rates should be drawn (1960s-1970s). The second stream (1970s-till now) assumes that any single country fulfills completely the requirements to make it an optimal member of a monetary union. As a result, the second approach does not continue in the search for characteristics, identified as important for choosing the participants in an optimum currency area. This literature focuses on studying the costs and the benefits to a country intending to participate in a currency area.”
http://wrap.warwick.ac.uk/1539/1/WRAP_Horvath_twerp647.pdf , page 7.
[11] Paul de Grauwe, excerpts of speech:
“With up to twenty-seven members instead of the present twelve, the challenge for ensuring a smooth functioning of the enlarged Eurozone will be daunting. The reason is that in such a large group the probability of what economists call ‘asymmetric shocks’ will increase significantly. This means that some countries may experience a boom and inflationary pressures while others experience deflationary forces. If too many asymmetric shocks occur, the ECB will be paralyzed, not knowing whether to increase or to reduce the interest rates. As a result, member countries will often feel frustrated with the ECB policies that do not (and cannot) take into account the different economic conditions of the individual member countries. This leads us to the question whether the enlarged EMU will, in fact, be an optimal currency area.” (…)
“If a country is hit by negative shocks brought about by agglomeration effects, the wage cuts necessary to deal with these shocks will inevitably be very large. To give an example: If Ford Motor were to close down a plant in Belgium and to invest in Poland instead, the wage cut of Belgian workers that would convince Ford Motor not to make this move would have to be 50% or more given that the wage not feasible, then flexibility dictates that the Belgian workers be willing to move.”
http://mostlyeconomics.wordpress.com/2010/06/21/were-europes-curent-problems-never-imagined/
Toevoeging van Ad Broere:
De veronderstelling die bij veel politici leeft, dat het ESM in toom kan worden gehouden door controle op de hoogte van het door de eurolanden gestorte en nog te storten aandelenkapitaal is een misverstand. Door de vennootschappelijke structuur en door het bancaire karakter van het ESM kan dit instituut op basis van een relatief klein eigen vermogen autonoom -dus zonder beïnvloeding van de deelnemende landen- grote bedragen geld in en uitlenen. Bij een door de eurolanden gestort aandelenkapitaal van 80 miljard euro kan het ESM al meer dan 500 miljard euro inlenen. Bij een gestort kapitaal van 700 miljard euro (dit is het maximum volgens het huidige verdrag) kan het instituut tot 4.600 miljard lenen.
De uitvoering van de bancaire activiteiten zal worden toevertrouwd aan de raad van bewind, samengesteld uit niet democratisch gekozen ambtenaren die direct worden geadviseerd door IMF, ECB en Europese Commissie. Op grond van artikel 15 in het ESM verdrag kan de raad van bewind leningen verstrekken aan financiële instellingen (banken en verzekeraars) in het eurogebied, als herkapitalisatie(aanvullen van het vermogen) nodig wordt geacht. Dus, de raad van bewind kan autonoom namens het ESM geld inlenen en uitlenen en hiermee de deelnemende landen binden voor het verlies risico dat uit deze activiteiten voortvloeit. Want, als op de uitgeleende bedragen verliezen wordt geleden door oninbaarheid, dan worden de verliezen afgeboekt van het deelnemerskapitaal en kan het ESM aanzuivering van het verloren gegane kapitaal vorderen. De leden raad van bewind kunnen bovendien niet aansprakelijk worden gesteld voor foutieve besluiten.
Om de ernst van de situatie te illustreren geef ik het volgende voorbeeld. Eind 2011 gaf de Federal Reserve (V.S.) financiele steun aan de Europese Centrale Bank door een dollar/euro SWAP aan te gaan voor de duur van drie jaar, ter grootte van 638 miljard dollar. De steun van de Fed was nodig geworden, omdat Amerikaanse banken niet langer bereid waren om hun Europese collega’s dollarleningen te verstrekken vanwege het verhoogde risico van verlies. Europese banken hebben aan Amerikaanse bedrijven en huishoudens dollarleningen verstrekt, die in de afgelopen jaren werden afgedekt doordat de Europese banken op hun beurt weer dollarleningen met hun Amerikaanse collega’s overeen kwamen. Hieraan kwam een einde door een gebrek aan vertrouwen van de Amerikanen in de Europese banken. Doordat de Federal Reserve de rol overnam van de Amerikaanse banken is er -althans tijdelijk- een oplossing geboden.
De Europese Centrale Bank heeft het door de Fed geleende geld vervolgens laagrentend doorgeleend aan de Europese Banken in nood. De betreffende banken moeten over drie jaar uit de aflossing van hun vorderingen op Amerikaanse bedrijven en huishoudens de ECB terugbetalen in dollars, die vervolgens weer worden gebruikt om de lening van de Fed aan de ECB af te lossen. En wat gaat er nu gebeuren als de Europese banken hun vorderingen over drie jaar voor een deel niet kunnen innen omdat er Amerikaanse debiteuren in gebreke blijven? Kijk, hiervoor hebben we het ESM!! Een permanent bailoutfonds, gericht op de instandhouding van dit financiële stelsel voor rekening van de Europese burgers!
Rudo de Ruijter
17 april 2012
Bron: http://www.courtfool.info/nl_ESM_Zeven_fatale_vergissingen.htm
Het belangrijkste bedrag, dat u nooit heeft gezien!
Zondag, 11 maart 2012
Stel dat er een organisatie wordt opgericht met het recht om onbeperkt miljarden op te vragen bij de Nederlandse staat. Zonder dat over hun beslissingen verantwoording hoeft te worden afgelegd aan de buitenwereld. Noch kunnen de leden van de organisatie juridisch aangepakt worden. Bovendien staat de volksvertegenwoordiging volledig buitenspel. Fantasie? Helaas niet. Bovenstaande alinea is precies de inhoud van het ESM-verdrag (brondocument, pdf), dat op 11 juli 2011 door 17 ministers van financiën werd ondertekend. Vooral paragraaf 9:3 (… ‘irrevocably and unconditionally undertake to pay on demand any capital [...] to be paid within seven days of receipt‘) en paragraaf 27 (‘legaliteit en immuniteit’) zijn erg interessant. Hier vindt u een filmpje (YouTube) met uitleg. De Nederlandse vertaling vindt u hier ( PDF ).
Vreemd genoeg is er in de landelijke pers niet of nauwelijks aandacht voor dit onderwerp. Terwijl er tussen ons en deze nachtmerrie nog maar één partij instaat: de Tweede Kamer die het verdrag nog moet ratificeren. Hoe belangrijk het is dat de volksvertegenwoordiging het ESM-verdrag blokkeert, behoeft nauwelijks betoog. Hiermee verspeelt Nederland zijn monetaire soevereiniteit en daarmee feitelijk zijn democratie. Hoe moet je nog een regeerakkoord en begroting opstellen als er ieder moment een partij kan opdoemen die even een paar miljard uit de staatskas komt opeisen? En reken maar dat ze van hun volmacht gebruik gaan maken.
Het is al erg genoeg dat Europa andermaal bewijst niets op te hebben met democratie of zelfs met de eigen regels, maar laat het daar in ieder geval bij blijven. Dit verdrag druist in tegen alle grondwetten en moet van tafel. De Tweede Kamer moet ook geen genoegen nemen met allerlei vage controlemechanismen die ongetwijfeld toegezegd gaan worden, maar simpelweg eisen dat iedere bijdrage aan het Europese fonds eerst door de volksvertegenwoordiging goedgekeurd moet worden en dat het ESM volledig inzicht moet geven in zijn activiteiten. Persoonlijk zou ik nog wel een stuk verder willen gaan in het beperken van de macht van Europa, maar eerst is het zaak om dit monster van tafel te krijgen.
P.S. Met dank aan de bloggende en twitterende gemeenschap die het nieuws over het ESM-verdrag in de openbaarheid heeft gebracht.
Bron: http://tinyurl.com/85yedwn
Nawoord
Precies een week geleden schreef ik al een artikel over het ESM verdrag met als kop: Nederland uitgeleverd door de VVD - Over en Uit! En als dit ESM verdrag door de 2e Kamer wordt geratificeerd, is het inderdaad Over en Uit. En dat ziet er wel naar uit, dat de 2e Kamer, een horde van ja-knikkers, die geld boven moraal stellen, geen enkel bezwaar zal hebben tegen het ESM verdrag. De VVD zou het tij nog kunnen keren, als er massaal bezwaar wordt aangetekend tegen dit verdrag, vandaar dat ik een 30 tal VVD 2e kamerleden vanmorgen een mail heb gestuurd met het dringende verzoek kennis te nemen van de bezwaren van de Nederlandse burgers en geen enkel belangrijk besluit meer te nemen zonder het volk te raadplegen. Ook heb ik dat VVD volk op de leugenachtige informatie gewezen, die de mainstream media over Syrië blijft verspreiden. Terwijl er inmiddels openlijk op het internet wordt verteld, dat er in Libië terroristen worden opgeleid, getraind door de Mossad, CIA en Blackwater, durft zelfs nog de VVD-er van Baarle in het Euro parlement op te roepen tot verregaand ingrijpen in Syrië. En terwijl ik ze al een drietal keren informatie heb toegestuurd over de actuële informatie in Syrië. Men doet er verdomme geen ene bliksem mee. Zie bijvoorbeeld de info op deze link: http://mediawerkgroepsyrie.wordpress.com/
De tijd van informeren van de 2e Kamer is voorbij, het enige wat ze begrijpen is geweld, dus bakstenen door de ruiten van VVD 2e Kamerleden en medestanders is de beste optie. Wie niet horen wil, moet maar voelen.
Nederland uitgeleverd door de VVD!
Over en Uit!
Zondag, 4 maart 2012
De totale gemakzucht waarmee de olijkerd Drs. Rutte namens een politiek-corporatistische elite onder aanvoering van een illegaal "koningshuis", die hier het hoofd van de regering speelt, Nederland definitief heeft verkwanseld door als ongekozen lakei van de Regering van Amsberg een krabbeltje te zetten onder een wurgcontract, is ongehoord misdadig. En illegaal, want er is geen volksraadpleging toegepast. De politiek heeft zichzelf hiermee definitief buitenspel gezet als illegale zetbaas van een ongekozen elitair kliekje, aangestuurd vanuit een buitenlands misdaad-kartel.
Gemakzuchtig, omdat niet de moeite wordt genomen om het Nederlandse volk te raadplegen over het formaliseren van wat al niet eens meer bestond: zeggenschap en soevereiniteit. Wij kunnen niet meer over onze spaartegoeden, pensioenen en bestedingen van middelen beslissen, ongeacht wat ons wordt voorgelogen. Het ESM-verdrag is nog gekker dan de Federal Reserve in Amerika, wat in 1913 al is ingevoerd. Het ESM verdrag geeft een kleine elite de kans alles wat nog boven het maaiveld in Europa uitkomt door hard werken en zuinig leven, de kop af te slaan.
De communicerende vaten van het gedrocht EU-Euro zet de kraan open om de laatste reserves weg te laten vloeien, totdat we allemaal even arm zijn in de EUSSR, heilstaat van het avondland. Het gelegaliseerde leegplunderen van Nederland kan rustig en ongestoord worden voortgezet. Sinds de invoering van de Euro heeft ons land netto € 50 miljard “bijgedragen” aan Brussel. Bij de invoering van de Euro zijn wij vanaf dag één 10% tekort gedaan, omdat de jarenlange pariteit met de Duitse Mark plotseling om onverklaarbare redenen werd losgelaten. Onze spaar- en pensioentegoeden teerden binnen een fractie van een seconde € 150 miljard in. Nee, de politici onder leiding van een ongekozen hoofd der regering, blijven volhouden dat de Politieke EU en de Euro niets dan goeds hebben gebracht voor de Nederlanders. Alles zonder volksraadpleging bekokstoofd, alles vanuit het buitenland opgelegd.
Politici zijn zetbaasjes van een corporatistische elite, waardoor ons poldermodel is verworden tot een fascistoïde aandoende provincie onder curatele van bureaucraten in Brussel. Om het tij te keren zijn twee zaken uiterst noodzakelijk als voorbereiding op de uitvoering van het Vijf-Punten Plan. Deze twee voorwaarden zijn het beste alternatief voor een bloedige volksopstand, want Nederlanders zijn niet in de wieg gelegd voor revoluties.
- Massaal mijden van de stembus. Wij moeten weigeren onze stem nog langer te verkwanselen aan volksverraders die met onze stem doen wat hen wordt opgedragen. Geen nationale of provinciale verkiezingen meer. Alleen regionaal (gemeentelijk) en het liefst op een partij die de regionale belangen dient, een voorloper van de directe democratie.
- Het omver kegelen van een frauderend “koningshuis”, alles en iedereen oppakken en door een volkstribunaal laten berechten. Door het afzetten van deze kliek onbenullen kan tevens worden bewerkstelligd dat er een gedegen identiteitsonderzoek kan plaatsvinden, waaruit zal blijken dat alle wetten van dit land ongeldig worden verklaard.
De stand van zaken. Reeds eenderde gedeelte van de stemgerechtigden maakt de gang naar de stembus al niet meer. Dit betekent dat in de Tweede Kamer 50 zeteltjes illegaal worden warmgehouden. De Eerste Kamer is überhaupt ondemocratisch geselecteerd en dus worden daar 75 zeteltjes illegaal op temperatuur gehouden.
Het vermeende koningshuis zit in de hoek waar de klappen vallen door de kwetsbaarheid van de relatie Friso, Mäbel en Zorreguieta en de volstrekt incompetente troonsopvolger. De roep om eenceremonieel koningsschap is een afleidingsmanoeuvre om de zaak achter de schermen in stand te houden en zelfs meer ongecontroleerde macht te geven. De roep om DNA-analyse zal steeds sterker worden, zelfs radicale orangisten zullen er niet aan ontkomen hieraan gevolg te geven om aan alle onzekerheid een eind te maken.
Laten we deze twee actiepunten op zoveel mogelijk plaatsen bekend maken en om met Johan Doorn, de door de "oranjes" hoogstwaarschijnlijk geliquideerde vlijmscherpe RVV-verzetsman af te sluiten:
ZELFREGEERING – OOIT ZAL HET ER VAN KOMEN!
Bron: http://herstelderepubliek.wordpress.com/2012/03/03/nederland-is-uitgeleverd-over-en-uit/#more-10754